KEBABREPORTERS

King of Kings

Bijna vergeten….2011 is morgen over and done with en aangezien ik geen kebab meer ga scoren tussen de dronkenschap van straks en die van Oudjaarsavond, kan ik net zo goed mn top vijf in elkaar typen!
Plus, het feit dat het voor het eerst in maaaaanden niet erg druk is op mn werk helpt ook mee.
In 2011 heb ik over het algemeen meer slechte broodjes gegeten dan gehoopt, met een positieve piek naar het einde toe, gelukkig.
Ook was de trip naar het Mekka van de döner kebab erg tof, maar zal ik Hasir hier niet vermelden omdat…tja, waarom eigenlijk niet?
Fuck it, ik prop hem d’r gewoon tussen zonder dat iemand het merkt.
Ook jammer dat ik niet voluit kan berichten over dat FANTASTISCHE broodje gyros uit Den Haag! Die verdient sowieso een eervolle vermelding denk ik. Zo’n cadeau voor je papillen krijg je niet vaak.
Goed, on with it want inmiddels zit ik thuis en dit gaat nog wel effe duren. Voordat ik straks te diep in het glaasje heb gekeken wil ik het af hebben.

No1  – Mustafa’s Gemusekebap, Berlijn.

Misschien een gevalletje nostalgie en te graag willen waardoor het soms wat te dik wordt aangezet, maar je kan om deze tent niet heen.
Het hele proces, de samenwerking, de samenstelling, de rij, de prijs, de service, de uitstraling, de smaak, de extra’s, de voorpret…
Dit is de beste dönertent die ik ken.

Ik sneak hier die Hasir erin, die je gewoon MOET bezoeken als liefhebber. Buiten de toeristische factor ook gewoon een erg goed bord kebab dat ze daar voor je maken. Een Missie.

No2 – Dönerland, Amsterdam.

Ik vond het erg lastig allemaal. Ik wilde persé niet de Dapperkiller of de Ibo noemen, ook al bezoek ik de Ibo regelmatig en heb ik ze erg hoog zitten. Net als de undisputed Amsterdamse Kebabkoning op de markt in Oost.
Ik heb hier een goede herinnering aan. Die ribbeltjes! Die kleuren! Echt supergoed gebakken vlees en brood, frisse groenten, goede sauzen..
Geen extra’s maar een zeikerd die daarop let.
Bovengemiddeld goed en dat is wat waard tegenwoordig.

No3 – Kebab House, Amsterdam.

In december had ik een goede maand met twee heerlijke valreeptoppers in dezelfde straat!
Hoe bedoel je hoogwaardige horeca?
Ik zette de ervaringen tegenover elkaar en concludeerde dat ik maar gewoon moest kiezen, andersom was even cool geweest.
Aardige lui, goede, snelle service, aandacht voor compositie, zelfgesneden feta, goede sfeer.
Zeker een bezoekje waard, net als die tent op vier hieronder.

No4 – Kebab Company, Amsterdam.

Dan sta je daar, al vantevoren lachte je je rot, want DIT ZOU WEL EFFE TEGEN GAAN VALLEN!
Hoever kan je ernaast zitten?
Wééér een unieke ervaring door de tabouleh die erin zat. Voor mij een kleine revelatie als kaaskoppige.
Deze twee tenten moesten vernoemd worden omdat ze in Amsterdam die exra’s pushen. Ibo en Dapper als voortrekkers, dit zijn nieuwe generatie döners zoals we allemaal graag zien.
Ga zo door!

No5 – Zulpicher Döner, Keulen.

Eerst had ik de Döner Train in Berlijn, hier, toen bedacht ik me omdat, tja, ik weet ’t niet.
Misschien is het die dronkenschap die ik in de eerste alinea voorspelde. Het zou zomaar kunnen.
Backspace en delete zijn geen vreemden meer voor me inmiddels, ik ken het wel.
Dit ovale apparaat was een dik apparaat. Precies zoals je graag hebt. Vol smaak, heet vlees en knisperig groen. Na dertien Beck’s een welkome treat.
Ook hun profi instelling en lopende bandwerk sprak boekdelen.

Runner up is de Hasret in Groningen, een broodje dat ik zelf half verklootte door hun sambal te onderschatten. Dat EN die galapeno’s was net even teveel om de rest te laten shinen.
Qua gevoel wist ik dat het goed was, afzonderlijk waren alle ingrediënten perfect
Whatever ook, er zit schijnbaar een stijgende lijn in beter aanbod. Misschien lezen ze onze site wel.
Wat een moeite zeg…tijd voor een drankjeeeeeeeeeeeeeee…pfffffffffffffffffffff