KEBABREPORTERS

Ergens in de afgelopen drie maanden ben ik terug gegaan naar mijn eigen haarkleur: blond. Gelukkig ben ik ook afgestudeerd, dus als iemand de neiging heeft om me voor dom blondje uit te maken kan ik met mijn diploma naar ze zwaaien. …Wat op zich best dom zou zijn want het is een vrij waardevol document en… Nou ja, goed. Waar ik heen wil: er is een hoop veranderd in mijn leven. Uiteraard ben ik echter niet spontaan vegetariër, dus het was weer eens tijd voor een broodje kebab.

Vorige maand ben ik aan een nieuwe baan begonnen. Afgestudeerd, volwassen, professioneel, al die dingen. In het begin is het natuurlijk even afwachten; hoe zijn je nieuwe collega’s? Er zijn gradaties van ronduit kut tot gezellige lui. Vooralsnog zit ik aan de goede kant van het spectrum. Niet alleen worden er discussies gevoerd over de overeenkomsten tussen Nirvana en Linkin Park (met bijbehorende verontwaardiging van dien), maar al snel werd er geopperd dat ze wel eens kebab met me wilden gaan eten. Eén collega ging vandaag met me mee terwijl twee anderen op de markt aan de kibbeling gingen.

Ik werk in Vianen en daar lijkt vooralsnog maar één kebabtent te zitten: de Volkan Doner. Hoewel je op het eerste gezicht zo aan de kleine zaak voorbij loopt, blijkt het op het tweede gezicht uitgerust te zijn met de standaard blauwe zon-verkleurde foto’s van Turkse gerechten die ze waarschijnlijk nog nooit zelf hebben klaargemaakt. Zoals het heurt.
Twee redelijk jong ogende kebabbers waren aan het ‘werk’ en leken verbaasd ons te zien. Niet alleen kwamen we er ’s middags, maar we waren ook niet één van die drie giechelende Viaanse vijftienjarige jongens die ’s avonds met rode ogen een kapsalon komen halen.
Binnen was de zaak niet erg mooi, maar ook niet niet te shabby. Superhip en onnodig blauw licht scheen onder de balie, er waren twee vleesrollen die niet draaiden en er hingen vrolijke reclamebubbels met onverklaarbaar gebruik van comic sans. Ook hoorde we een Turks radiostation waarvan de uitzending deed denken aan een soort uiterst linkse- of rechtse propaganda. ‘Politieke voorkeur maakt niet zoveel uit, zolang je het maar gepassioneerd met ons eens bent!’ (Misschien was het ook wel een kookprogramma, mijn Turks is niet zo goed).

Enfin, de kebab. Voor €4 heb je een klein broodje, voor €5 een grote. Au. Het kleine broodje was een witte bol, het grote broodje een kwart Turks brood. Mijn collega en ik gingen voor groot. Het vlees kwam uit een aluminiumbak en werd met een tang in een koekenpannetje gegooid. De rollen werden niet aangeraakt. Nadat het vlees even werd gebakken, werd het in het broodje gedaan. Hierna kwam groenvoer bestaande uit komkommer, tomaat, sla en ui. Allen fijn gesneden, wat ik waardeer. Vervolgens een standaard knoflooksaus en pittige sambal, getopt met nog een laag vlees. We lieten de broodjes inpakken om alles op te eten bij onze collega’s op het plein. De broodjes werden met de doffe kant van het aluminiumfolie naar buiten ingepakt; echte pro’s. (De matte kant absorbeert warmte terwijl de gladde kant dit juist weerkaatst).

We pakten de broodjes uit en merkten onmiddellijk het gebrek aan vorkjes op. Misschien geen ramp voor velen, maar het vlees was aardig opgestapeld dus dat werd gehandicapt eten. Ze hadden een goede poging tot verdeling gedaan, maar niet goed genoeg. De saus was niet goed verdeeld, dus alleen in het midden had ik een paar happen vloeibare brand, terwijl ik verder nergens sambal óf knoflook tegenkwam. Ook waren de laatste happen van het broodje beperkt tot brood met vlees, wat niet ideaal was. Het vlees (volgens mij kalf) was volstrekt oninteressant en droog. Ook was het lauw. Het groenvoer was prima, lekker fris. Het brood was fantastisch. Vers gebakken en warmer dan het vlees. Mijn collega heeft de beginselen van een aardige reporter (hij wilde prompt als schuilnaam de naam van één van mijn andere collega’s aannemen. Sorry jongen). Veel van de bovenstaande conclusies kwamen zijn mond uit terwijl ik bezig was met kauwen.

Ik heb (helaas) zat slechtere kebab op in mijn leven, maar ik word hier ook niet wild van. Zeker niet voor die vijf euro die je ervoor moet dokken. Mijn advies; haal bij de Volkan alleen lekker brood en laat het vlees over voor diegene die het kan waarderen. Vanwege het uitstekende brood zal ik gul zijn; drie van de vijf schapen.

https://www.google.nl/maps/place/Voorstraat+51,+4132+AN+Vianen/@51.9942942,5.092127,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c663f52c528cef:0x189ca02eafdf6241?hl=nl