KEBABREPORTERS

Bijdrage door Meneer Beton

Tijdens ons bezoek aan NZ had ik Jan Beton reeds beloofd dat als ik tijdens mijn rondreis in Vietnam een onvervalste Kebab tent zou tegenkomen ik mijn maag en darmen in de waagschaal voor hem zou stellen. Als je de bereiding van vlees in dit soort landen ziet, alles gebeurt ter plekke gewoon op straat, van slacht tot verwerking, dan ontneemt het je ietwat de lust tot het lokaal uitproberen ervan. Maar beloofd is beloofd en belofte maakt schuld en al dat soort bullshit. Hier stond ik nu, op de hoek van een onuitspreekbare straat met een andere, nóg meer onuitspreekbaardere straat (het zijn veelal Chinese tekens), vóór een ronddraaiend type spit. Dat kan niet missen.

Daaraan hadden ze een bizarre mix van vleessoorten, ik wist niet dat dat samen kon of mocht gaan. Drie kleur variaties. In ieder geval was alles dood, niets bewoog meer, dat scheelde alvast. Bovenop hing de kip druipend ( 3 stuks in zijn geheel, incl. kop en poten !) waaronder hompen geslachte viervoeters zacht roosterend hun ultieme kleur probeerden te verkrijgen. Op de vraag wat voor vlees het was gaf hij duidelijk antwoord. Eén nadeel…ik spreek noch versta Vietnamees. Op de vraag.. uh…English ? gaf hij precies hetzelfde antwoord, nu in het Chinees, tenminste zo klonk het. Het zou dus wel kloppen.

Ik mocht plaatsnemen op een wankel stoeltje dat duidelijk berekend was op iele , kleine Vietnameesjes, midden op de stoep neergezet met twee op elkaar gestapelde kratjes als tafeltje. Gewoon héél stil blijven zitten, dan flikkert niets in elkaar, was het motto. Er werd ruimte extra gecreëerd voor die Westerling met zijn Budha buik. Groot voordeel was wel dat meteen je schoenen werden gepoetst ( voor 2 dubbeltjes) door een plaatselijk toegeschoten schoenpoetser. Kom dáár maar eens om in Nederland !

Keuze uit sausjes erbij ? ..uh…nou nee…bedankt, want er stond een bak met…tsja, wat was het ? donkerbruin gekoekte pindadrap ? Koeienvlaai ? En een bak met gelige boter, of was het mayonaise ? Ranzig in ieder geval. Het stond al de hele dag te broeien achter het glas, misschien gisteren ook al. Vers is betrekkelijk in dit soort landen.

De groenten bestonden uit een verse rode peper in zijn geheel ( nooit maar dan ook NOOIT in je ogen wrijven als je die peper met je handen in stukjes hebt gebroken en de pitjes hebt verwijdert, laat staan te gaan piesen… !!), wat takjes munt/maggikruiden ? Het was groen in ieder geval, een schijf citroen en was dat een teentje knoflook ? Zal best, maar als je het water had gezien waarin alles ‘even’ werd opgefrist en ‘schoongemaakt’, dan verging je de lust tot uitproberen. Diarree is niet ideaal in deze contreien met gewoon een gat in de vloer als WC en een emmertje water ernaast (ondanks de schoenpoetsertjes om de spetters weg te poetsen).

Het vlees was ondertussen voldoende ritueel verbrand om afgesneden te worden, het zwart zagen zij als zijnde gaar, het bloed erachter als mooie kleurstelling. Het brood was een type stokbrood, kruimelig droog door de hitte. Afgebrokkeld werd dat naast het vlees en het schoteltje met losse groenten geserveerd. Nou meneer Beton, ik héb het uitgeprobeerd, minimaal drie happen, dus ik kan een uiterst objectief oordeel geven, het was niet te vreten !

En dat voor de luttele prijs van 250.00 Dong !! (€10,= is 277.863 Dong)

Bent U, lieve Kebab lezers, ooit in Ho Chi Minhstad (Saigon) of Hà Nôi (Hanoi), desnoods in Sapa, Da Nãng of Hue, laat gerust Uw schoenen poetsen, neem met een gerust hart een heerlijk noodle soepje, maar laat de Kebab met onduidelijke vleessoorten maar links liggen, hetzelfde als het bestuur hier in deze Socialistische volksrepubliek, want voordat je het weet heb je last van je maag en ben je nóg verder van huis dan als het geval al is.