KEBABREPORTERS

Een desolaat stukje Utrecht. Zo mag je de omgeving van station Lunetten gerust noemen. Waar sneeuw in de rest van Nederland een enigszins romantisch beeld oplevert vestigt het hier de aandacht nog meer op wat het is : Kut! Kantoren, een buspleintje en een station met stoptreinen, die mensen altijd lijken te missen. Het is dat ik hier een tijdje met regelmaat voor mijn werk moest zijn, anders zou ik d’r nooit komen denk ik. Het viel me telkens op dat er een verlaten snackkarretje stond, dat wel. Vandaag was de dag aangebroken dat ik er voor het laatst moest zijn, en aangezien het karretje d’r open uit zag besloot ik dan maar mijn aversie tegen karretjes wederom opzij te zetten en de boel te testen. Ik moest even denken aan de woorden die een bekende ooit over dit karretje sprak : “Eten halen bij een tent waar ze het verschil tussen een blikje fris en bier nog niet eens weten?” Maar luisterde ik? Nee, zekers niet.

Ik stiefelde op de kraam af en zag nergens en kebabrol hangen. “Je kunt nu nog omdraaien” fluisterde een stemmetje in mijn hoofd. Maar luisterde ik? Zekers niet. Ik zag wel een boel (Turkse) pizza’s liggen en op de plek waar normaal onze geliefde rol hangt stond een pizzadeeg apparaat. Het werd mij duidelijk dat de beste man meer van de pizza’s was, dus daar was wederom een stemmetje in mijn hoofd “bestel een pizza”. Luisterde ik? Nee,natuurlijk niet!

Het vlees kwam dus uit een bakje ergens van onder en ging de oven in. Vervolgens werd mij wederom duidelijk dat deze tent meer pizza’s verkoopt dan broodjes. Uit een zakje met daarin twee stukjes Turks brood werd dus een stukje brood gehaald. Slechte zaak, ik ben daar geen aanhanger van. Het vlees ging er als eerste in, vervolgens wat sla, een plak tomaat en een plak komkommer, waarbij de pizzabakker erg veel moeite had om van alles keurig 1 plak te pakken, maar het lukte hem uiteindelijk wel. Vooral niet te veel van alles doen! Om het af te maken gingen d’r nog wat jalapeño’ en paprika uit het zuur over heen. Verassend!

Het broodje was een zooitje, wat je nu eenmaal vaak hebt als je een stuk Turks brood gebruikt. Door de buitentemperatuur die het karretje blijkbaar parten had gespeeld deed de eerste hap (met alleen maar groenvoer) pijn aan mijn tanden. Veel en veels te koud! Na enig knoeiwerk kwam ik aan bij de stukjes dood dier. Het was duidelijk niet van een rol, het leek totaal niet op het vlees zoals we dat gewend zijn. Het deed mij een beetje denken aan het vlees zoals ik dat ook in New York geproefd heb. Lekker, dat wel, maar niet zoals kebab hoort te zijn. Ik hoop van harte dat zijn pizza’s een stuk beter zijn dan dit broodje dat van mij een zware onvoldoende krijgt.

Dus als je even kan, vermijd heel Lunetten of zorg dat je snel in de trein stapt richting betere oorden. Utrecht heeft zoveel meer te bieden! Al moet ik zeggen, er liepen wel veel mooie studentes rond, op weg naar hun trein.

Snackstation Furkaplateau, de schade bedroeg 4 euro

https://www.google.nl/maps/place/Furkaplateau,+3524+Utrecht/@52.0658474,5.1421302,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c6660e4d9bc3ab:0x1b9b3b7e4c35873a?hl=nl