KEBABREPORTERS

We kunnen weer een nieuw werelddeel aan onze site toevoegen! Meneer en mevrouw Schaap reisden onlangs af naar voedselparadijs Thailand om daar te inventariseren hoe het met de broodjes kebab gesteld is.

Waarom zou je in Thailand kebab eten? Zoveel eten, vers bereid op straat. Mobiele tenten met pittige curry’s, fried noodles, gebbq’de kip, stokjes met ondefinieerbare vleesballetjes, vers gemaakte loempia’s, gemarineerde satéstokjes, voor je neus bereidde pannenkoeken met banaan, gebakken tonijn. Och, wat hebben we ons buikje letterlijk rond gegeten.

De Thaise mensen lijken zelf ook nooit te koken en eten de hele dag door witte lijst met curry of noodle soep bij de vele mobiele kraampjes. Wat vaak ook wel te zien is aan hun postuur.

Maar na een maand wil een mens ook wel eens wat anders. Op de helft van onze reis kwamen onze magen in opstand tegen de eentonigheid van fried rice, fried noodles, fried chicken, fried fish, alles weggespoeld met grote flessen Chang. 2 dagen lang droop de gefrituurde troep eruit. Lang leve Norit zullen we maar zeggen…

Al op de eerste dag in Bangkok zag ik dit bord. Ik zou het als kebabreporter nog druk krijgen dacht ik, maar niets is minder waar. Onze tocht langs verlaten stranden, door jungles, langs grote buddha’s, watervallen en naar idyllische eilandjes bracht ons weinig kebab.

Twee tenten kwamen we tegen. Cheesekebab op Phuket die ik niet heb kunnen testen. En in Ao Nang een tent waar dagenlang dezelfde kebabrol in de hitte hing zonder dat er ook maar een stukje vlees vanaf ging, die ik daarom uit veiligheidsoverwegingen links heb laten liggen.

Back in BKK

Goed, we zijn na een maand reizen weer terug in Bangkok. 30 graden, een waterig smogzonnetje, overal taxi’s, tuktuk’s, scooters, uitlaatgassen, toeristen, maar bovenal overal heel veel eten. Ons plan is om ons de laatste vier dagen ongegeneerd helemaal vol te proppen.

Was ik aan het begin nog huiverig voor al het straatvoedsel, het rauwe vlees dat open en bloot in de hitte ligt. Inmiddels wist ik dat me maag wel wat kon hebben of dat we in Nederland gewoon overdreven para zijn met onze onder beschermende atmosfeer verpakte kip die je op je speciale vleessnijplank in stukjes moet snijden.

We zitten hier op een kebabsite dus ik zal jullie de curry, loempia, kip en noodles reports besparen. Tijd voor een ouderwets broodje vleesch! Besloten werd om maandagochtend derde kerstdag te gaan ontbijten met kebab. Ik haalde me verkreukelde, stinkende en bevlekte kebabshirt nog één keer uit me backpack voor de Grande Finale. Helaas lag de kebabsnijder nog te snurken op één oor en moesten we ons plan uitstellen.

Poging twee

Inmiddels is de avond gevallen in BKK en gaan we terug naar de enige kebabtoko die ik ben tegengekomen in deze stad. Een pita kebab voor €1,25 voor madame en een baguette voor €1,75 voor mij. De salade en saus bar mag je zelf bedienen. Al is dat meer uit praktische overwegingen lijkt het, want dit is de kleinste kebabzaak zie ik ooit gezien heb. Ruimte voor één rol, één snijder en een zak met broodjes.

Eerste indruk is goed, sla, tomaat, komkommer, augurk, vier sauzen, geen knoflook helaas. Kippenvlees vers van de rol en sappig. Groot broodje. Tevens het eerste minpunt. Het deeg is wat zoetig net als alle broodjes in Azië. Dat had ik verwacht. Dan volgt een onvoorstelbaar groot minpunt, het vlees. Er zit echt nul komma nul smaak aan. We zijn onaangenaam verrast. Geen spoor van kruiden. Alsof je een broodje lucht eet. Het ziet er zo lekker uit. Zonde! En het broodje is niet ver genoeg opengesneden waardoor je een half brood overhoudt.

Een tent die goed oogt maar die het niet waar maakt. Het vult goed, kost weinig, en je kan zelf smaak aanbrengen met de sauzenbar, maar een broodje luchtvlees is niet waar wij naar op zoek zijn.

Mocht je toch behoefte hebben aan een broodje lucht: aan het begin van Khao San Road, waar het politiebureau zit, ga je links de grote weg op en stuit je na 10 meter op dit tentje. Dan denk je misschien hoe vind ik in een miljoenenstad de straat Khao San Road. Dat is de Ramblas van Thailand, elke toerist komt daar vroeg of laat terecht om goedkope nepkleding te kopen en sprinkhanen of westers eten te eten.

Eigenlijk had ik in het vliegtuig een heel uitgebreid reisverhaal bedacht maar de inspiratie ontbreekt nu ik weer terug ben ik dit saaie, koude pokkeland. Ik had willen vertellen over de Thaise mensen, hoe aardig ze zijn als ze geld ruiken. Hoe onvoorstelbaar chagrijnig ze verder zijn. Hoe ze te beroerd en soms zelfs te dom zijn om je te helpen. Over hoe mooi het land en de natuur is. En hoe weinig moeite er wordt gedaan om het land mooi te houden. Hoe elk strand, elke prachtig stukje natuur en elke zee gebruikt wordt als afvalstortplaats.

Maar ik heb geen zin om negatief te eindigen, want bovenal is Thailand een prachtig, avontuurlijk maar heel makkelijk bereisbaar land en waar voor iedereen volop vertier is!

https://www.google.nl/maps/place/Bangkok,+Thailand/@13.7246005,100.6331108,11z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x311d6032280d61f3:0x10100b25de24820?hl=nl