KEBABREPORTERS

Tijdgebrek. Dat is wat ik na dit verhaal heb overgehouden. En aantekeningen, van het beste “standaard” broodje ever.
We bevinden ons op een boot van de Hurtigruten-line, de kustboot voor Noorwegen. Dat klinkt heel luxe, maar deze tocht wordt alleen gedaan door mensen die het leven op het vaste Noorse land niet kunnen betalen. De eenzaamheid op zee, het passeren van de poolcirkel en de extreem korte nachten doen rare dingen met mensen. Bovendien ben ik aan boord met groep mensen die EuroEnglish tot common language hebben benoemd. En elkaar dus niet begrijpen.


Als de haven waar we van boord gaan in zicht komt, zegt een collega van elders op de globe: “When we are ashore I want to ride dog with you.” Ik snap het niet onmiddellijk, maar vind het geen geruststellend gesprek. “How do you imagine this” probeer ik voorzichtig.
“Most of us are heading for the hills after we leave this ship, and there we will ride the dogs together.”
Nu wacht ik bij 50 shades of gray op de DVD van de film, dus ik loop ernstig achter op de laatste trends. Bovendien staat sodomie ongeveer op gelijke hoogte met pedomanie als het om mijn erotische behoeften gaat, en dan wel helemaal achteraan de lijst. (Tenzij iemand het album Rum, Sodomy & The Lash wil horen).
Mijn pokerface helpt deze keer niet, de collega ziet dat ik twijfel. Ze gooit het extra wapen in de strijd “and there is food involved”. Ben nog niet overtuigd, maar mijn interesse is gewekt. Vervolgens rukt ze een iPad tevoorschijn onder het motto “it is a bit expensive, but common, it’s fun.”
Een uurtje later rijden we in een 10 persoonsbusje de besneeuwde heuvel in. We worden ontvangen door een vrouw die ons tenten laat zien waar we na afloop zouden kunnen slapen. We besluiten voor donker terug te willen zijn, en bedanken haar vriendelijk.
Voor de more perverted onder jullie volgt nu de disappointment. Hierna worden we voorgesteld aan de sledehonden. Een groep hele blije blaffers die, naast het ons hard voortrekken over de sneeuw, niets leuker vinden dan achter een oor gekrabbeld te worden.
Maar genoeg afleiding, dit is een voedselbeoordelingssite. De begeleidende maaltijd bij het sledehonden rijden is vooral gebaseerd op het wegwerken van het lokale overschot aan rendieren. Daar kan je perfecte biefstukken van maken, maar hier is het een soepje en een soort stamppot met rendierscherven. Kortom niet iets waar je als Nederlandse bezoeker van de late voorjaarssneeuw op draait.
En zo geschiedt het dat ik wordt terug gebracht naar het centrum van Trömso, waar ik met een rammelende maag eindig in een hotel. Zou er… misschien… dan toch….
Mijn hotel ligt vlak bij de Storgata, de winkelstraat. Nu zou je denken dat je met een beetje geluk een worstenstand vindt. De werkelijkheid is niet te geloven. Hier, ver boven de poolcirkel zitten binnen een paar honderd meter zeker vijf kebabzaken bij elkaar. In de invallende duisternis bestudeer ik ze allemaal door het raam. Het lijkt of de wet dat concurrentie zorgt voor betere kebab, ook hier opgaat.
Uiteindelijk kies ik voor… geen idee eigenlijk. Ik dacht dat de naam Paletten was, maar bij het terugkijken van de foto’s is het waarschijnlijk een onafhankelijke naamloze snackbar rechts van die bar.
Een Indiaas type vraagt wat ik wil. Ze verkopen nogal wat. Na mijn “kebab” werpt hij zich met mes op een grote rol, waarvan ik de soort niet kan thuisbrengen. Ondertussen warmt hij ook een groot broodje op. “Met alles?” “Yep, met alles.”
Er verdwijnt tomaat, mais, kool, peper, ui en komkommer op het broodje.
“Ook cheese?” “Alles”.
Een hoeveelheid feta verdwijnt achter de salade aan. Als ook het vlees is toegevoegd blijft de vraag “saus” en het antwoord “Alles”. Boven de balie hangt een fles als een uier op zijn kop te bungelen. Alsof hij aan het melken is trekt de man een paar keer aan de speen. Zakje er om heen, veel kronen inleveren en terug naar het hotel. Ik heb geen zin in hangen op de anderhalve barkruk in de zaak.
En zo loop ik bij de beginnende dageraad mijn hotel weer in.
Het vlees blijkt rundergehakt. Mals, sappig en perfect in evenwicht met de salade en de saus. De verdeling is zo goed dat je het hele broodje geniet van de smaakcombinatie, met de bovenmodale hoeveelheid hoeveelheid Feta.
Als er al een probleem is, is het dat ik de hoeveelheid bijna niet weg krijg.
Het eindoordeel, het moest eens gebeuren, 5 schapen en een extra sledehond voor de uierconstructie boven de bar. En dat is nu eindelijk opgeschreven.
Kebab-Baguette-Hamburger onder/bij Paletten,
Storgata
Tromso, Noorwegen.

https://www.google.nl/maps/place/Storgata,+Troms%C3%B8,+Noorwegen/@69.6510442,18.9574611,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x45c4c4531e375977:0x70dd6578e002e35e?hl=nl