KEBABREPORTERS

Zo. Grijp een bakje organische groene thee, een stukje slaafvrije chocolade en neem lekker plaats in je omgebouwde bakfiets (die tegenwoordig dienst doet als zithoek annex zen-zone). Zet dit nummer eens op (ken je vast nog niet), en gooi je knot los. Dan zal ik je eens vertellen over Waldberg.

[Lees verder →]

Soms lijkt mijn leven te bestaan uit het wachten in/op/nabij het station. Wachten op het perron, bij de ingang of uitgang van de trein,  voor de (rol)trap, voor of achter de in- en uitcheck paaltjes, ga zo maar door. Geen wonder dus, dat ik vandaag weer eens stond te wachten op het station, variant Rotterdam Centraal […]

[Lees verder →]

Ik zit in een kebabzaak annex bar (inclusief pompende clubmuziek) waar ze de kebab laten snijden door een robot. Ik weet even niet meer wie of waar ik ben of wat ik met mijn roddelflop aanmoet.

[Lees verder →]

Ik had een paar uur om te doden voor ik naar een verjaardag zou gaan. Ik had honger en was hier, dus het was weer eens tijd om op zoek te gaan naar kebab. Eén tourtje met maar twee reporters kleedt zo’n grote stad niet in één keer uit, natuurlijk.

[Lees verder →]

Ja. De Döner Company. Niet zeiken. Ik weet het, het is een keten en ze staan al op de site, maar ik heb twee redenen om er toch over te schrijven in het kader van de tour. 1. Het was deel van de tour. 2. Ze hebben samen met het station een volledige restyling ondergaan. […]

[Lees verder →]