KEBABREPORTERS

Als je wekker om een uurtje of 5 ’s morgens afgaat kan dat twee dingen betekenen. Of je hebt hem verkeerd gezet, of de maandag dient zich in al zijn lelijkheid aan. Dat laatste was duidelijk het geval bij mij. De grijze massa in mijn hoofd was afwezig, de grijze massa buiten duidelijk in overvloed […]

[Lees verder →]

  Uit tunnels schietende treinen. Opstijgende raketten. Jodelende Heidi’s. Paddestoelwolken. Slechte metaforen voor het hoogtepunt. Of voor de vreugde die ik voelde toen ik een nieuwe tent in Utrecht ontdekte. Eentje die nog niet door Bert beschreven is. Of Delicatesther. Toegegeven; het is geen speld in een hooiberg. Of een klavertje vier in een klaverveld. […]

[Lees verder →]

Een zonovergoten maandag is nog steeds maandag. Maar voor de verandering zal ik jullie eens niet lastig vallen met mijn maandag geneuzel. Al is deze report wel tot stand gekomen dankzij maandag geneuzel. Want? Van alles dat mis ging, zoals het alleen op de maandag kan. Zodoende was ik een aantal uurtjes later dan gebruikelijk. […]

[Lees verder →]

Sommige weekenden beginnen spectaculair, beginnen dan wat brak en traag te worden, hebben nog een paar wanhopige stuiptrekkingen en eindigen dan in een grijze koude maandag waarop je te horen krijgt dat Leslie Nielsen dood is. Gelukkig maken sommige broodjes kebab deze misère wat draaglijker.

[Lees verder →]

Weer maandag. Iets minder chaggo dit keer. In het zonnetje loop ik het centrum in; honger! Ik wist nog van een avondje drinken met wat vriendinnen dat er ergens in de buurt van de Dom een zaak moest zijn die kebab verkocht (En dan bedoel ik niet de Dóner 66. Daar kom ik niet meer). […]

[Lees verder →]