KEBABREPORTERS

Na drie dagen mag ik weg uit Baden. Alleen… De vlucht is weer op de kruising van veel te vroeg of niet eten. Ik besluit te gaan voor een late lunch en de vijf KLM zoutjes. Mijn eerdere omschrijving van Baden heb ik gedeeld met mijn gastheer. Keiharde wraak was mijn beloning. Hij heeft gisteren […]

[Lees verder →]

Werken buitenshuis betekent buiten de deur eten. Na Turks in een Grieks Restaurant, gerund door hispanics, Indiaas eten gerund door een stel uit Mongolie en nog wat van die culturele melting pots ben ik begonnen aan een “ik zie wel” wandeling. Stiekem wel met een noodvoorraad kebabadressen.

[Lees verder →]

Volgens Ma CA is de slager van de “Leeg” (EMTE) in Tiel niet verkeerd. Ze heeft meer dan het voordeel van de twijfel, want met grote regelmaat zorgt ze voor verse kadavers die wij, na uiteenlopende bewerkingen, met genoegen tot ons nemen. Blij kwam ze nu aanzetten met “Kebabflakes”. “Voor je rapporten” zei ze, en […]

[Lees verder →]

Op een tamelijk onaangename tijd moest ik van Den Haag naar Brussel. Je kent dat wel. Eet ik nu wel vast, of wacht ik tot straks…. Ruim een half uur over voor vertrek van de trein, maar dus duidelijk rond haptijd: ik eet nu! Geen nood, een recente kebabtour had aangetoond dat het in den […]

[Lees verder →]

Een verslag van Vriendin Nummer B. “Ich muss kebab essen.” zei ik in mijn beste steenkolenduits tegen mijn Duitse vriendinnetje S. Zij knikte daarop begrijpend en mompelde iets onbegrijpelijks. Of het onbegrijpelijk was vanwege haar Duits, of vanwege de zoveelste dubbele wodka in mijn hand zal ik nooit weten, maar een plan was geboren. Vriendin […]

[Lees verder →]