Op de beroemde dagelijkse vlooienmarkt het Waterlooplein zit al weer enige tijd een kebabkar. Tijd voor een test!
De gezelligste markt van Amsterdam bestaat inmiddels al meer dan een eeuw en is wereldwijd bekend. Je koopt er de meest uiteenlopende troep en ook het publiek is zeer divers. Veel verschillende mensen betekent veel verschillende smaken en dus veel eetmogelijkheden. Zou je zeggen.
Toch waren er tot voor kort alleen twee frietkotten aanwezig op het plein. Wilde je wat exotischer voedsel dan kon je naar het metrostation voor lekkere Surinaamse broodjes of naar de Griek ernaast. Gelukkig kun je inmiddels ook als kebabliefhebber aan je trekken komen zowel in het metrostation als op het plein zelf.
Na een rondje intensief snuffelen op een snuffelmarkt gaat een broodje vlees er uiteraard wel in. Nou ben ik net als mijn collega J. Beton ook geen liefhebber van karretjeskebab maar goed, het moest er een keer van komen. Ik had vanaf het moment dat ik ’s ochtends wakker werd mijzelf voorgenomen om een broodje te gaan testen ergens in onze hoofdstad en dit moest hem worden.
Aangekomen bij de geel geverfde kebabkraam had ik meteen de eerste teleurstelling te verwerken: camera vergeten. Stom. Gelukkig heb ik sinds kort een telefooncamera die tot op heden ongebruikt was dus dit was een goede gelegenheid om dat ding eens te testen.
Nadat de kebabsnijder een stel vegetarische Spanjaarden een broodje falafel had aangesmeerd ging hij voor mij aan het werk. Zonder te vragen wat ik er allemaal op wilde begon de vleesdealer op klungelige wijze mijn broodje te bereiden met hulp van een collega. Helaas hangen er wat foto’s voor het glas van de vitrine zodat je niet kunt zien wat ze precies doen met je broodje. Wel zag ik toen ik op mijn tenen stond voor een korte inspectie, dat het vlees uit de bekende roestvrij stalen bak kwam maar dat zijn we inmiddels wel gewend.
Heb het broodje even meegenomen naar een kleurtjeskraam voor een vrolijke foto. Eerste indruk: aardig broodje. Redelijk gevuld maar een erg slechte verdeling van de saus. Eerste happen bestonden uit saus en daarna was de saus ver te zoeken. Het vlees daarentegen was wel lekker gekruid, maar de twee stukjes sla waren helaas weer niet echt vers. Ook het brood was niet al te vers en viel zelfs uit elkaar tijdens het eten.
Eindconclusie: Een schappelijke prijs voor een broodje dat het vooral van het lekkere vlees moet hebben. En hoewel ze bij Sterk een hoop verkopen hebben ze vooralsnog geen kebabrol hangen dus ik zou zo een-twee-drie geen betere optie weten voor een broodje warme stukjes dier daar in de buurt. Behalve dan de Surinamer in het station…
NB De foto houd je nog van me tegoed want een camera op je telefoon is handig, maar dan moet je wel het juiste gereedschap hebben om het plaatje op de pc te zetten.
https://www.google.nl/maps/place/Waterlooplein,+1011+Amsterdam/@52.3680781,4.9022812,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c609bde9de3017:0xad9fa86408456a7b?hl=nl
0 reacties tot nu toe ↓
Er zijn nog geen reacties op dit artikel.
Reageer