Een mens wil ook wel eens in de zon liggen en in zee zwemmen. Dat is met de driedaagse zomer in Nederland nogal lastig dus werd besloten naar Sicilië te vliegen voor wat zon, zee en avontuur.
Met een overschot aan lekkere en goedkope Italiaanse broodjes ben je natuurlijk een redelijke cultuurbarbaar als je kebab gaat eten maar goed, je bent reporter of je bent het niet hè.
Buitenaards wezen
Op het plein voor station Catania Centrale is het deze zaterdagnacht een drukke chaos, overal staan eetkramen die allemaal hun eigen muziek op volume tien draaien en op elke terras zit het vol met Italiaanse families. Genietend voor de lokale specialiteit: de panino.
We waren te vroeg voor onze afspraak dus ik slenterde wat rond, lurkend aan een Peroni halve liter. Op zoek naar voedsel liep ik langs de kraampjes en de vitrines lagen vol met vlees, salades en andere dingen die ik niet thuis kon brengen. Op een of andere manier voel ik me in Zuid Italië altijd een beetje ongewenst. Bijna iedereen kijkt mij als blondje aan alsof ik een buitenaards wezen ben. I’m a Hollander in Italy, een beetje zoals Sting zich voelde in New York.
Goed, ik voelde me nog niet genoeg thuis om in mijn zeer gebrekkige Italiaans een broodje te bestellen. Gelukkig spotte ik aan het eind van het plein Ali Baba doner kebab. Voor een korte inspectie moest ik de tweebaansweg die deze avond dienst deed als driebaans snelweg oversteken. Levensgevaarlijk! Deze toko zag er goed uit. Ik waagde wederom mijn leven stak de snelweg over en liep naar het station om het goede nieuws van mijn vondst te vertellen aan mijn reisgenoten.
Kebabstaaf
Tien minuten later zaten we op het terras met een doner kebab piccolo in onze handen. Voor €2,50 hadden we een flinke staaf met vlees, sla, saus en frietjes gekregen. Met eromheen een dun velletje van deeg. Ja oké, een soort wrap dus. Maar het deeg was zo dun dat het louter diende als omhulsel. Ondanks mijn terechte affectie tegen kebabwraps was het hier niet storend. Het vlees is heerlijk gekruid, de sla vers, ja zelfs de frietjes waren lekker knapperig en niet van die slappe vetstaafjes die je doorgaans in het buitenland krijgt. Alleen de saus: ketchup en mayo!? Groot minpunt maar ach, bij gebrek aan beter. Wellicht hebben ze wel knoflook maar de bestelling verliep wat moeizaam omdat de kebabsnijders nul komma nul Engels spreken.
Een voordeel van zo’n kebabstaaf is trouwens dat de verdeling nagenoeg perfect is. Bij elke hap krijg je een beetje van alles binnen.
Een positieve beoordeling over een kewrap met mayo en ketchup? Ja het kan. Het beviel zelfs zo goed dat ik me een paar dagen later en een hoop panino’s met salami, rauwe ham en mozzarella verder ging wagen aan de medium versie van deze kewrap. De kleinste versie was een gevuld deegpakket geweest waar geen eind aan kwam, de grote moest dus genoeg zijn om onze rammelende magen na een middagje rotsspringen te vullen.
We liepen vanaf zee richting het stationsplein dat er wat troosteloos bij lag. Oude stadsbussen braakten een constante zwarte rookwolk uit, taxichauffeurs bedelden voor een ritje, rondom de fontein waar al jaren geen water meer in leek te staan sliepen Afrikanen en alcolisten in de schaduw van een palmboom. Naast de gesloten eetkramen lagen etensresten van de nacht ervoor en er hing een geur van bedorven voedsel. Op de straat rond het plein reed nog steeds een constante stroom auto’s maar we waren ingeburgerd genoeg om snel te kunnen oversteken. Gewoon doorlopen, ze stoppen vanzelf blijkt het devies hier.
We snakten naar eten, naar koud water om de zoute zeesmaak uit onze monden te verdrijven. Tijd voor een serieuze kebabstaaf. Helaas viel de Medium doner nogal tegen. De middelgrote versie is slechts een klein stukje groter, alleen het velletje deeg is een stuk groter waardoor je vooral in het begin alleen maar happen deeg binnenkrijgt.
Ben je eens in Cantania en ben je de panino’s, de pizza’s en pasta’s zat, probeer de piccolo kewrap voor centraal station en laat je verrassen. Zelfs onze blauwe vrienden zijn fan!
Trouwens nog een gratis tip voor als je van plan bent om met de auto die kant op te gaan. Als je je auto ergens parkeert, op het plein bij centraal bijvoorbeeld, geef dan de doorgaans breedgeschouderde knaap die daar rondhangt een euro anders is je auto leeg of weg als je terug komt met je broodje kebab. Is een soort alternatieve parkeermeter….
https://www.google.nl/maps/place/Piazza+Giovanni+Verga,+23,+95129+Catania+CT,+Itali%C3%AB/@37.5140929,15.0936443,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x1313fccdd51d8adf:0xa0a047c8b6605f5b?hl=nl
3 reacties tot nu toe ↓
1 Jan B. // aug 26, 2010 at 16:52
Tof verhaal…
2 Delicatesther // aug 26, 2010 at 17:20
Mooi verhaal, het Italiaanse sfeertje hangt er lekker in!
3 Bert // aug 26, 2010 at 23:48
goed!!
Reageer