KEBABREPORTERS

Een duoverslag met Delicatesther.

Ah, Den Haag, daar waren we weer. Hoewel ik besloten had geen voet meer op Haags grondgebied te zetten zijn er altijd weer de uitzonderingen die de regel bevestigen. Het liefst luisteren deze uitzonderingen naar de namen van artiesten, en krijg je vrijkaartjes voor deze uitzonderingen. Bijzonder tof, al betekende het wel drie dagen in Den Haag bivakkeren. Min of meer toevallig, maar toch ook aardig volgens planning liep de reis op de tweede dag via Scheveningen. De appendix van Den Haag, als je het mij vraagt. Al moet ik eerlijk toegeven: voor een appendix ziet het er best mooi uit daar.

Op goed geluk werd er een winkelstraat aangedaan die er buitenlands uit zag. Duidelijk toeristengebied hier (dit had natuurlijk een duidelijke waarschuwing moeten zijn). Een teken aan de wand, nee, een metershoog neonlicht dat aan en uit sprong. Maar nee, verguld dat we binnen een minuut een kebabzaak gevonden hadden werd er niet op gelet. Wel liepen we voor de sier de hele straat nog even op en neer, wie weet zaten er nog meer naast de Grillroom Sphinx. Helaas dit was de enige. Nou iets met de paradox of choice enzo, en dit werd dus vol enthousiasme de keuze van de dag.

Via een halletje met links van je een deur naar een kleine ruimte, waar je waarschijnlijk dient te zitten als je afhaalt, liepen we het restaurant binnen. Of restaurant? Meer het typische toeristenhol. Of het “laat-op-de-avond-dronken-stappers-hol”. Het enige spit dat aanwezig was in de zaak was duidelijk voor shoarma. Toch maar even vragen of ze dan ook kebab verkochten. Volgens de stille verkoper was dit het geval (just for the record; ik heb een getuige van deze “ja”). Mooi. Twee broodjes kebab dan maar. De overbekende vraag “alles” krijg je hier niet voor je kiezen, in Scheveningen volstaat een “garlicsaus?” blijkbaar. (Waarbij het contrast tussen de Engelse ‘garlic’ en de Nederlands uitgesproken ‘saus’ weer tot de nodige voldoening leidt.- Delica) Broodjes doen ze hier ook niet aan, pita’s volstaan. Verdomme. Slecht voorgevoel. Prijslijst ergens vandaan getoverd om vervolgens te wensen dat ik dit nooit gedaan had; 5 euro zou een broodje-dat-geen-broodje-mag-heten me gaan kosten. Nogmaals: verdomme.

Het meisje dat in de kleine ruimte zat te wachten op haar afhaalkapsalon werd door de clowneske andere verkoper aardig nagestaard bij haar vertrek wat op een “Jij kent haar vader toch?” van een andere klant kwam te staan. “Die ene man, die daar ergens woont”, alsof dat de zaak helderder moest maken. Verder werd ter vermaak tijdens het wachten nog een discussie over vrouwen met hoofddoek gevoerd, op het raam geklopt toen er een blonde dame voorbij liep, en werd de clowneske verkoper voor van alles uitgemaakt, iets dat de stille verkoper volgens mij stilzwijgend beaamde (deed denken aan de Hattori Hanzõ scene in Kill Bill, maar dan Egyptisch – Delica). En de clown scheen slaapproblemen te hebben, 1 uurtje slaap is niet al te veel.

Nou kun je een slaapprobleem als goed excuus voor van alles gebruiken, maar niet voor het zeer belachelijke feit dat je een broodje (herstel: een pita. Dat is dus absoluut geen broodje) shoarma als kebab durft te verkopen. Of denkt dat een pita shoarma een broodje kebab wordt door toevoeging van wat sla. Sla die, net als de saus, het vlees en het broodje los verpakt was. Erg handig als je het geheel thuis wilt opeten, maar iets minder handig als je het onderweg wilt opeten. Zeker aangezien een vorkje of lepel ontbrak, evenals servetjes. Zelf maar een schep fabriceren van aluminium folie dan maar.

(Een mooie gebruiksaanwijzing zoals bij de Ikea had hier niet mistaan;

Pita 1x
Komkommerplakje 1x
Tomatenplakje 1x
Slablaadje 5x
Bakje knoflooksaus 1x
Shoarmavlees 50x
Servetje 1x
Vorkje 1x

En dan kan je nog wel terug gaan en de klantenservice er op wijzen dat er ten minste twee producten in het bouwpakket missen, maar wie is daar uit eindelijk bij geholpen? Uiteraard zorgde dit bij mij voor de nodige knoeiboel, maar dit was volledig te wijten aan het product, niet aan mijn kebab-bouwpakket-skills. – Delica)

Dus kort samengevat : bij deze tent betaal je 5 euro voor een broodje shoarma waarbij je zo’n beetje al het werk vervolgens zelf mag doen, waar geen sambal bij zit, en waarbij alles “Nee!” schreeuwt. Dit is dus de tweede keer in hetzelfde gezelschap in redelijk dezelfde contreien dat ik mij shoarma voor kebab laat verkopen. Waren het knollen geweest in plaats van citroenen had ik het minder erg gevonden. Maar dit is een “never forgive action” natuurlijk. Geen schapen, en al helemaal geen Jantje Beton award voor deze tent.

Grillroom Sphinx

Keizerstraat 256

2584 Den Haag

https://www.google.nl/maps/place/Keizerstraat+256,+2584+BN+Den+Haag/@52.1045176,4.2756381,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c5b0a2e08329b1:0x47feaae1147fa9d?hl=nl