KEBABREPORTERS

Zweden. Als ze daar niet in hun blote kont in fjorden aan het springen zijn, dan zijn ze aan het zuipen met bloemenkransen in het haar. Dat weet iedereen. Dat is ook niet gek want er is daar geen ene kut te beleven in dat schijtland. Zuipen is dus het credo. En van zuipen krijgt men honger. Een onstilbare trek in naar het westen gerichte lammetjes waarvan de keel onder een luid gejuich wordt doorgesneden. Bloed, spastische bewegingen, dood, huilende kindertjes, vlees, kebab. Kebab waarvan wij allemaal zoveel houden. Met name in Borlange. Een of ander troosteloos rukdorp waar niet eens een fjord is om in te springen waardoor die Zweden ook nog eens een roteind moeten rijden om naakt fjorden te bevuilen met hun smerige zweet van zelfgestookte schnapps. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Borlange per hoofd van de bevolking de meeste kebabtoko’s ter wereld telt. De hoogste tijd dus voor een onderzoek.  [Lees verder →]

Kebab, kebah, kabob…

Op welke manier kan je ons favoriete onderwerp schrijven? En eten we alleen pluizige zoogdieren, of ook hete kippen? En lusten andere soorten ook kebab? Wanneer ben je een kebab toy? Deze foto leidt tot dit soort gedachten. Aalten, countryfair. Verder dan broodje bal kwamen ze er niet.

https://www.google.nl/maps/place/Farm+%26+Country+Fair/@51.883826,6.5198815,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47b87f0855fa37b3:0xaf4c72b415f38abb?hl=nl

Eens even denken, waar waren we? Juist, nog steeds in Apeldoorn. Grappig, deze stad was in een tijdsbestek van ongeveer een kwartier van matig tot zeer tof opgewaardeerd in mijn hoofd. Zo werkt dat, als je goede kebab verkoopt. Bij mij dan. Als je het mijn moeder zou vragen zou het vast om musea gaan. Tijd voor maar weer een terras, en een biertje. De score tot dan toe stond dus op een zeer slecht broodje en een erg fijn broodje. Met in mijn achterhoofd de gedachte dat er nog een goed broodje in Arnhem aan zat te komen. Tijd om nog een zaak voor Delica te vinden en dan op naar het einddoel van deze missie, leek me zo. [Lees verder →]

Laatste dag van de vakantie in de Eifel, al druk met inpakken want morgen is het vroeg dag en we houden er niet zo van alles op het laatste moment aan te laten komen.
Eenmaal het niet meer benodigde ingepakt te hebben toch nog even naar het centrum van het dorp waar we verblijven, alles in de omgeving al gezien de voorgaande dagen maar het centrum van Gerolstein zelf nog steeds niet, tijd om dat eens te verkennen.
P fur zentrum aangehouden en eenmaal een plekkie gevonden toch even rondkijken waar de parkeerautomaat staat maar nee, deze parkeerplaats naast het station is toch echt gratis. We blijven Nederlander he, en als randstadbewoner ben je nou eenmaal gewend aan het betalen (van absurde bedragen) voor het parkeren.

[Lees verder →]

Op woensdag besloot ik een treinkaartje naar Keulen te kopen voor een all night knaller tot de trein weer zou vertrekken terug naar ons mooie landje aan de zee.
Niet zomaar natuurlijk; een van mn favoriete bands zou daar een concert verzorgen en dat wilde ik niet missen.
Dat er over de grens veelal gemene potjes kebab worden bereid, dat telde in mn achterhoofd ook mee, ik geef ’t toe. [Lees verder →]