KEBABREPORTERS

Honger! Haast! Snel, eten! En daar was fastfood vriend kebab weer. Doner center Erciyes, daar waar nog een blauwe maandag de Haarlemse Ibo’s heeft gezeten. Een erg oranje tent en aan het spit te zien hebben ze goede zaken gedaan vandaag.

Voor 4 euro een groot broodje besteld, geen woord aan gelogen, het was een groot stuk Turks brood. In plaats van het brood open te snijden werd er een soort gat in gemaakt. Saus erin en een flinke berg vlees, uit het warmhoudbakje. De (verse) sla bestond uit sla, ui, tomaat en augurk. Helaas kwam dit er boven en er amper in. Als je geen rare eet fratsen uithaalt betekend dit dus eerst sla, en dan vlees. En door dat rare gat ben je verzekerd van laatste happen brood. Jammer dat ze hier dus kansen laten liggen. Vlees was best in orde, verdeling dus slecht, hoeveelheid voor de prijs ook niet verkeerd. Een 5, of 2,5 schaap, precies in het midden. Dankzij de verdeling.

Geen honger meer, wel haast, dus ik laat het hierbij.

Doner center Erciyes
Floresstraat 9
Haarlem

https://www.google.nl/maps/place/Floresstraat+9,+2022+BB+Haarlem/@52.3993543,4.6450938,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c5ef9d75189cc3:0x7c82849eaee52b70?hl=nl

Bijdrage door Vince

Het was weer zo’n avond op de zondag dat je redelijk laat besluit toch maar een bodem te leggen voor de aankomende werkweek.
Daar ik nog wat krediet over had bij de plaatselijke, betere Kebabboer in Zwolle, besloot ik hiervan gebruik te maken. [Lees verder →]

Een stukje schrijven waar iedereen zich in kan vinden. Laat ik dat anders eens proberen. Dus ik ga nu niet vermelden dat het noodweer was. Het was gewoon een dag. Geen maandag, geen vrijdag, gewoon, een dag. Met weer. Geen noodweer, geen zomer, gewoon weer. In Utrecht. Nee wacht, in een stad. Ergens in Nederland. Of beter nog : ergens op deze aarde. En ik had honger. Of bedoel ik nou trek? Nou ja, ik kon kebab gebruiken. Groenten ook wel, maar meer kebab. Ik kwam langs een straat, laan, weg, plein, of iets van die strekking. Iets met huizen, en mensen, en auto’s, openbare ruimte dus. Daar stond, of bevond zich een kar, of tent, of kraam, of nou ja, iets met een kebabspit. En daar draaide een rol, geen kip, geen lam, maar gewoon vlees. Kebabvlees. Laten we het daar op houden. [Lees verder →]

Bijdrage van Vriendin nummer B

Het was aan het einde van een lange nacht, toen her en der alweer vogels te horen waren dat ik door de stad slenterde. De stad in kwestie was Arnhem en ikzelf was enigszins onder invloed, maar dat mocht de pret niet drukken. B was op een missie zoals alleen echte kebabbers die kennen. Het is een dwang, een bijna goddelijke ingeving van pure, gekanaliseerde honger naar vléés. En dan wel in de vorm van kebab. [Lees verder →]

Bijdrage door Vriendin nummer B

Je bent een neger of je bent het niet. Zo simpel kan het af en toe zijn. Zo ook op Sziget, het godse fantastische festival in Boedapest, Hongarije waar ik een dag of tien vertoefde in het gezelschap van Delicatesther en Jan Beton. Het was aldaar dat wij, gemotiveerd als we zijn, op zoek gingen naar kebab. Tijdens onze tour kwamen we gezamenlijk langs Antalya en Szeráj, maar er restte ons als reporters nog één verslag. Van een tent die uitsluitend kipdöner verkocht.
[Lees verder →]