KEBABREPORTERS

Kom naar Nederland zeiden ze. Trouw hier met je vrouw, ze mag hier dan ook wonen. Je went wel aan de temperatuur, en de cultuur, zeiden ze. Kinderbijslag! Het werd me allemaal zo mooi voorgespiegeld. Ik besloot me ergens in het zuiden te vestigen, daar zou het allemaal nog te doen moeten zijn. Mij niet gezien, daar in het stugge Friesland of dat drukke Amsterdam. Als ik dan toch van huis en haard verstoken ben dan maar in een regio waar alles nog wat gemoedelijker zou moeten zijn. En volgens goed gebruik zou ik daar gewoon een snack en kebabtoko gaan beginnen. [Lees verder →]

In Helsinki staat aan de Eteläinen Rautatiekatu een grote hal. Voor sommige kebabbers is dit het near Walhalla. In de hal zit een kroeg, een bioscoop, een museum, een popkorn verkoper, toiletten en, natuurlijk, een kebabber: Stadin Kebab. Ik ken mensen die hier voldoende aan hebben om er hun leven gelukzalig te slijten.
[Lees verder →]

Met Grootmoeder te U, haar huisband en MaCA lopen we door Ouwehand in Rhenen. Ik ben de buitenboordmotor van het rollend zitgerief, en dat levert wat op. Berenhonger dus.

[Lees verder →]

Gratis is altijd goed, maakt mij weinig uit wat het is, als iets gratis is sta ik als extreme cheapskate vooraan. Zo was ik dan ook zeer verheugd te horen dat een zekere site genaamd Just Eat ons wilde sponsoren in de vorm van enkele digitale waardebonnen.
[Lees verder →]

Soms doen we aan extreem kebabben. Bijna 2 jaar geleden heb ik in Lissabon de inktvis kebab geprobeerd. Nu zit ik er weer en bedenk dat ik ook wel wil weten of men de recht op en neer kebab verkoopt

[Lees verder →]