KEBABREPORTERS

Man, man man. De winterdip komt me de oren uit. Het is grijs en nat buiten. Ik heb duizend-en-één dingen te doen terwijl ik me eigenlijk alleen onder de dekens met (afhankelijk van het tijdstip) een kop koffie, thee of glühwein wil verschuilen. En ik heb ook nog eens geen cent te makken, want ik ben verhuisd. [Lees verder →]

Kebabreporters be like… Nee, ik verdom het. Zoek je school, stad of land maar op. Wij houden het op kebab en wat gezeik. En omdat ik vandaag niet zo heel veel te zeiken heb zal ik het bij de kebab houden. [Lees verder →]

Jawel, het bestaat. Echt. Zoek het maar op. De plaats Katlijk. Ik vraag me af wat daar de tradities zijn waardoor ze zo heten. Of waar de plaatselijke kebab van gemaakt wordt. Of nee; misschien wil ik dat liever niet weten. Waarschijnlijk kom ik er toch nooit, al vermoed ik dat ik er alsnog eens naar toe ga, nu ik van het bestaan weet. Voor nu hield ik het op Katwijk. Waar ik niet bijster veel katten zag en de kebab gewoon van kip komt. [Lees verder →]

Afgelopen maandag was het weer zover. Blue monday, niet te verwarren met een blauwe maandag. Blue monday is zo blue als goede vrijdag goed is. Het maakt geen zak uit, ik heb nooit van de maandag gehouden, maar ben gek op de vrijdag. En nee, dat heeft niets met mijn werk te maken. Het is genetisch bepaald vermoed ik. Maar om toch maar aan de hype mee te doen besloot ik mezelf een broodje kebab als troost voedsel te gunnen. En de eer te hebben weer eens wat te schrijven hier.
Nu is het vinden van nieuwe plekken een ware marteltocht, maar gelukkig kwam ik er laatst een tegen. Dat het een kraam was kon me even gestolen worden. [Lees verder →]

Door De Amerikaan™

Ik ben geen gelovig mens. Ik ben geen Jood, geen Christen , geen Boeddhist en geen Moslim. Ik geloof ook al niet in de Kerstman, noch de belofte van de vrije markt. Maar goed, het blijkt dat het gros van onze aardkloot toch liever in sprookjes en psychedelische sciencefiction gelooft dus zal ik daar mee moeten leven. [Lees verder →]