Ik was net aan het 6e couplet toe van “Een potje met vet” dat ik samen met Madonna zong op een of ander groot concert toen ik wreed uit mijn droom werd gewekt door het geluid van de wekker. Als ik een stripfiguur was geweest had ik op dat moment een wolkje met doodshoofden en wapentuig boven mijn hoofd hangen. Maar ik ben geen stripfiguur, verre van zelfs. Ik kafferde de wekker dus eens goed uit en vroeg me af waarom hij eigenlijk sowieso afging. Het was zaterdag verdomme! Na wat diep nadenken wist ik het weer. Ik zou een dagje richting Keulen gaan. Ja, dat rechtvaardigde het belachelijk vroege tijdstip wel. Koffie. Heb ik wel eens gezegd dat de uitvinder van koffie een standbeeld verdient? [Lees verder →]
(Hier een gastbijdrage van een undercover kebabrammer, respect…)
Ok, bij deze een kebabreport. Gewoon voor de fuck of it.
Week of wat geleden was er die hookup met de Mediapark Connectie. Rond het middaguur. True story
Mijn third eye blind had die kebabtoko bij het uitstappen op het stationnetje Hilversum Noord al gespot. Toch onestepte ik beyond naar die sani.
Aldaar aangekomen zag ik dat de kantine daar fully equipped was met allerhande leiers. Veels te druk aka wachten op je vreten.
Grote moeite.
Dus dook ik in mijn capuchon en stiefelde naar het station. Binnen in de kebabtoko aangekomen, proclaimde er een of andere dealer op het bankie. Dat was gewoon zo.
Achter de balie, helemaal achterin de zaak, stonden 3 gasten van alles voor te bereiden, zo leek het. Voor zo’n klein tokootje vond ik dat iets teveel van het goede.
Zo wen zo werd ik al half para van alle kleine kookertjes Pringles die om me heen waren gestald daar, maar goed.
De bestelling. Daar ging het per slot van rekening om.
“Ein Doner, bitte..graag”. Fuck heyy, dat was alweer lang geleeje!
Ik mompelde nog; “alles erin”. En die toygast antwoordde iets terug van: “Ja, met sla?”
ik dacht: “JA LOGISCH TOCH?!!?!”, maar keepte me ass cool. Met die starende dealer in je rug. Je weet maar nooit.
Die gast ging aan de slag met zijn meatcutter, en ik draaide mijn head een halve nod. Daar kwam ineens een full color knijter van een Hype Limit Furious binnenrollen. Hij stopte precies voor het raam.
Altijd leuk.
Na een tijdje was de Doner klaar. En toen kwam de onderhandeling. Ik had nog niet betaald, maar die gast dwellde al wel met het dampende broodje in de aanslag.
Met wat geharrewar, en gepiel, moest ik met 1 hand het broodje balanseren en het geld heen en weer geven.
Heel onhandig.
Uiteindelijk was ik 4,50e lichter. Een regelrechte kloteprijs als je het mij vraagt.
Ik ging er maar eens lekker voor zitten. Het was toch mooi weer.
Ik zag al gelijk dat die toy een fucking vork in het broodje gestoken had. Dat trek ik zo slecht man, dat plastic bestek. Waar slaat dat in godsnaam op?
Zo’n playmobil hark rechtovereind in je broodje? Sorteer het vlees gewoon zodanig, dat het er niet allemaal uitkukelt, als ik een hap wil nemen, man toy!
Die toyvork ging er dus gelijk uit. Toen werd het me clear dat het broodje een bepaalde toyness over zich had. De saus zat vrijwel alleen bovenop en er zaten hooguit 4
stukjes ijsbergsla aan de bovenkant. Voor de rest was er helemaal niets! Geen tomaat, of komkommer, of worteltroep, of uien. Voor toys man…
Hoedanook, ik ging het broodje verorberen. Ik had honger en het rook allemaal prima verder.
Na 4 happen, en de saus als 2 aidsvlekken op m’n wangen, merkte ik dat de bovenkant van het broodje gescheurd was. Vond ik ook een minpunt. Gescheurd brood. Niet ill.
Uiteindelijk heb ik het broodje wel helemaal opgegeten, maar om nou te zeggen dat deze tent een aanrader is. Nee.
Een algehele afrader is het echter ook niet, want het vlees was wel oke ofzo. Zie zelf maar of je er een keer wat eet.
Afgelopen 17 juli zat ik op Dour festival te België een wrap kebab te recenseren. Geïnspireerd door mijn mede reporters greep ik naar mijn telefoon om de recensie op te nemen, aangezien ik er vrij zeker van was dat ik drie dagen later, zodra ik thuis en in de buurt van een computer was, niet meer wist wat ik er van vond. Tijdens het opnemen van de recensie ontstond het idee om het gewoon in rauwe vorm online te gooien. Gelukkig kan ik ook een beetje omgaan met montage programma’s, en zie hier het resultaat; het eerste kebabreport op locatie.
De opening van de vierdaagse beviel uitstekend maar na wat gehang aan de waal werd het toch tijd de auto te gaan zoeken, wat eten te scoren en naar huis te gaan. De auto was zo gevonden en nadat ik uit mijn ooghoek “grillroom Corry” zag het avondeten gelukkig ook.
De vierdaagse is soort van begonnen en dat gaf mij een goede reden om langs Papaber te gaan en even goed in Nimwege te chillen. Papaber is een king en daarom ging dit gepaard met een bezoek aan het bragolin/huilend zigeuner museum. Zeer indrukwekkend! En dankzij een gelukkige donatie met sinterklaas voor mij vrij van kosten. Ik kan jullie niet vertellen wat de entreeprijs is maar met een CJIP-pas schijn je korting te krijgen… Als je de kans krijgt laat deze niet schieten. Zeer de moeite waard!!!
