KEBABREPORTERS

Rotterdam is een stad van de extremen. Extreme gebeurtenissen, extreme gebouwen, extreme meningen. Toen ik gisteren bij mijn huisgenoot M. aankondigde dat ik die avond naar Rotterdam zou gaan was de onmiddellijke reactie ook: “Oh, gecondoleerd.”
De één houdt van Rotterdam, de ander haat het. Nou ken ik Rotterdam niet goed genoeg om me in de ‘houden van’ categorie te scharen, maar een hekel heb ik er in ieder geval niet aan. Toch was ik benieuwd of mijn beeld van het extreme zich ook doorvoerde tot de Rotterdamse kebab.

[Lees verder →]

Er staan welbeschouwd meer steden niet dan wel op deze site. Niet heel verwonderlijk natuurlijk, ons kleine kikkerlandje is toch nog wel een beetje groot, en de meeste reporters wonen gezellig bij elkaar in de buurt. En je gaat niet zo maar een uur of wat reizen voor een broodje, zelfs wij niet. Al doen we onze best. Maar dat Rotterdam nog geen enkele keer hier voor kwam, dat verbaasde me wel een beetje. Tijd om een reden te gaan vinden om naar Rotterdam af te reizen. Gelukkig was er snel een bijzonder goede reden gevonden te gaan : Deze held zou er gaan optreden. [Lees verder →]

Een verslag van Vriendin Nummer B.

“Ich muss kebab essen.” zei ik in mijn beste steenkolenduits tegen mijn Duitse vriendinnetje S. Zij knikte daarop begrijpend en mompelde iets onbegrijpelijks. Of het onbegrijpelijk was vanwege haar Duits, of vanwege de zoveelste dubbele wodka in mijn hand zal ik nooit weten, maar een plan was geboren. Vriendin Nummer B moest en zou Duitse kebab eten en recenseren.

[Lees verder →]

Sport maakt hongerig. In mijn geval maakt zelfs denken aan sport hongerig. Dus voordat ik begin aan mijn heroïsche bijdrage aan het wereldrecord onderwater strijken in Oss moet er gegeten worden.
Nu ken ik Oss niet heel goed, dus vooraf even de Google.

[Lees verder →]

Waarschijnlijk is er ergens iemand met de gedachte dat elke Tielenees net zoveel kebab eet als ik. Er is namelijk alweer een nieuwe tent geopend in het centrum van deze mooie stad. Ze waren zo vriendelijk mij met een foldertje hiervan te informeren. Romanticus dat ik ben besloot ik mevrouw Bert weer mee uit eten te nemen. Op naar Cairo.

[Lees verder →]