KEBABREPORTERS

Vandaag had ik een doel zoals vele reporters dit met mij delen; kebab scoren. Helaas blijkt dat voor mij toch nog steeds een flinke uitdaging in Utrecht. Ik wist dat de Amsterdamsestraatweg een groot percentage kebabzaken moest hebben, dus vandaag sprong ik samen met Vriendin nummer B in de bus om dit aan een oordeel te onderwerpen.
Ik wist dat Bert er al een aantal gerecenseerd had, maar gezien de grote hoeveelheid zaken moest er toch ten minste één aan mij besteed zijn. Dacht ik.

[Lees verder →]

Waar liggen de grenzen van het kebab verslag? De gyros en de shoarma vallen af. De “Sandwich Grec” is daarentegen in een aantal landen een gewone kebab.
Je zou kunnen zeggen dat er een onderdaan uit het land der Kebabbers moet werken. Kebabië is echter, net als Atlantis, een mythe. Ik ga daarom voor zaken die zichzelf als Kebab tent verkopen. In het rapport kunnen we dan altijd nog orde op zaken stellen.

[Lees verder →]

Afgelopen donderdag. De zon scheen en… en mijn geheugen laat me even in de steek. Voor dit verslag moet ik namelijk vier broodjes terug denken. Oh ja, ik kwam uit school en had honger. Dan gaat dit verslag zelfs over afgelopen dinsdag. In ieder geval… de zon scheen en ik had honger. Aan de wandel en op zoek naar een broodje.

Ik heb inmiddels alweer een paar toko’s ontdekt waar ik nog geen report over heb geschreven. Bovenaan mijn verlanglijstje stond toch wel Kosebasi. Een Turks restaurant aan de Marnixlaan. Na het bezoeken van hun website had ik meteen het idee dat deze mensen weten waar ze mee bezig zijn. Van binnen is het dan ook echt een restaurant. Zeer netjes ingericht. Alles staat klaar om even flink te tafelen. Aangezien de zon dus heerlijk scheen ging ik voor het afhaal broodje dat lopend verorBert zou worden. 4,50 euro koste dit. Een mes ging over het bijzonder mooi ogende en duidelijk zelf gestapelde spit. Vervolgens mocht dit vlees nog even in een pan onder de grill. Een Turks meisje kwam vanuit een andere ruimte het brood brengen. Een paar minuten later mocht ik mijn “ja alles” antwoord geven en werd het tijd voor een smakelijke wandeling naar het station. Kosebasi maakt enkel gebruik van de standaard producten die een broodje kebab nodig heeft. Brood, vlees, sla, tomaat, komkommer, knoflook en sambal. Hetgeen je eet is echter verre van standaard. Het eerste wat mij opviel is dat ze je hier een behoorlijk unit verkopen. Het brood kwam niet onder de grill vandaan maar leek alsof het net was gebakken. Heerlijk vers met een knapperig randje. Het groenvoer was vers en niet overmatig aanwezig. De knoflook fris en sambal pittig zoals je van sambal mag verwachten. Tot zover de bijproducten. Het vlees was heerlijk! Godsamme wat een goed spit hebben ze hier hangen. Zelden kom ik zaken tegen waar ze een dergelijke kwaliteit vlees voorschotelen. Ik werd er echt blij van en liep met een big smile met mijn broodje over de Amsterdamsestraatweg. Iets wat sommige mensen vreemd deed kijken. Er zijn maar weinig zaken die met een standaard receptuur zo’n goed broodje weten neer te zetten en van mij een pluim krijgen. Kosebasi komt er zeker mee weg. Een zeer goed broodje!

MARNIXLAAN 118
3552 HG UTRECHT
TELEFOON 030-2423140

https://www.google.nl/maps/place/Marnixlaan+118,+3552+HG+Utrecht/@52.1064972,5.0937953,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c66f0c6cef963f:0x53b6af05414d3a27?hl=nl

ke` bab
(Turks)
de -woord (mannelijk)
sterk gekruid stuk gebraden schapen- of lamsvlees

Om nog aan toe te voegen : verslavend. En een altijd fijn gespreksonderwerp, ook als er niet over geschreven hoeft te worden. Een gesprek over koetjes en kalfjes met een mede reporter gaat dan ook al snel over de kebab die van diezelfde koetjes en kalfjes te maken is. Het zien van een leeg sportveld (en zo zien we ze graag, sporten… nergens goed voor) weet zelfs een gesprek richting kebab te sturen. Dat dat veld een stuk mooier zou zijn indien het bevolkt werd door lammetjes. En een kebabzaak aan de rand heeft staan, waar je ware het kreeften in een luxe restaurant je eigen lammetje mag uitzoeken, die vervolgens in kebab veranderd zal gaan worden. Wat een dankbaar gespreksonderwerp is het toch, dat kebab. Met als enig nadeel : de verschrikkelijke trek (want : we leven in Europa, en daar hebben ze pas trek.) in kebab die je er van krijgt. [Lees verder →]

Onder grote, vooral Turk­se, belangstelling werd zaterdag­middag de eerste Turkse horeca­groothandel van Nederland in Til­burg geopend.

Jilpaq Holding aan de Ledeboerstraat moet volgens al­gemeen directeur Faruk Halici voornamelijk de ‘dönerkwaliteit in Nederland hoog houden’. Na het verplichte lintje knippen en de rondleiding door de groot­handel, onder begeleiding van zo’n acht Turkse fotografen en twee cameraploegen, legde de 32- jarige Halici zijn visie uit. [Lees verder →]