KEBABREPORTERS

Terwijl Bas persoonlijk de Griekse economie aan het redden is door gigantische hoeveelheden gyros te verorberen, ondertussen al broedend op donkere teksten over politiek en vlees zodat zijn hongerige fans hier weer gerust kunnen zijn en niet onder elk ander stuk dat hier geplaatst wordt om zijn aanwezigheid hoeven te roepen, leven wij gewoon door in het Nederland dat we zo goed kennen. Ons zelf de hemel in prijzend maar schoorvoetend na 3 wedstrijden de oranje meuk weer verwijderen. Politiek moddergooien, aangezien we weer de gang moeten maken om Brussel te vriend te houden. In dit tempo heb ik over 10 jaar vaker gestemd dan mijn opa in zijn hele leven. Daar waar elk land in politieke crisis een lente krijgt krijgen wij die niet, laat staan een zomer. Maar het boeit me niet. Niets van dat alles. Ik heb mijn eigen problemen.

Mijn probleem is groot. En ik heb er al heel lang last van. Soms meer dan anders. Een van de grootste martelwerktuigen die de mensheid kent. Een wekker. Nee, om eerlijk te zijn valt dat wel mee, een wekker. Het kan erger; een wekker die belachelijk vroeg af gaat. En ook dat kan erger; een wekker die belachelijk vroeg afgaat op een maandag. Er is maar een moment dat het voorgenoemde niet heel erg is, en dat is als je een paar uur daarna in een vliegtuig zit naar, pak ‘m beet, Griekenland ofzo. Was dat vanmorgen om vijf uur het geval? Mocht ik willen. Een ander land dan? Nah. Noordwijkerhout, daar moest ik heen. Vast ook goed voor vakanties, en wie weet stond er ergens in de wereld iemand ook zo vroeg op, vrolijk, op weg naar Noordwijkerhout. Nou, ik niet dus. Voor mij was het gewoon een maandag, die veel te vroeg begon. En met de beste wil ter wereld kon ik er geen vakantie van maken, van mijn bezoekje aan Noordwijkerhout. Het beste wat ik er uit kon slepen was eindelijk weer eens wat kebab eten en jullie daarvan op de hoogte brengen.

Voor enige informatie over het dorp zelf verwijs ik jullie graag door naar de plaatselijke VVV, ik zal me nu tot het broodje beperken. In de Zeestraat zit Onur Delicatessen. Ruime, nette zaak. De delicatessen bestaan uit broodjes kebab, olijven en andere snacks. Niet eens echt op gelet, het werd me al vrij snel duidelijk dat dit een standaard broodje ging worden. Ik mocht kiezen tussen kip en kalf. Uit het bakkie. Dat verdween vervolgens in een te groot broodje, of de vulling was te klein. Wat vergeelde sla en verder de standaard groente. Redelijk pittige sambal en standaard knoflooksaus. Als geheel smaakte het niet verkeerd. Maar geen van de delicatessen verdween tussen het broodje, geen pepertje, geen feta, niets. Het standaard werk. De afmetingen van het broodje rechtvaardigde de 4 euro die het moest kosten wel, de hoeveelheid vulling helaas niet. Een ieder die om 5 uur ’s morgens zijn nest uit komt om naar Noordwijkerhout te vliegen, of rijden, of wat dan, zal dit een beetje tegenvallend vinden. Het was niet slecht, maar ik krijg hier geen vakantie gevoel van. Dan hang ik liever de toerist in Amsterdam uit en beland op de Dappermarkt. Nog steeds.

https://www.google.nl/maps/place/Zeestraat,+Noordwijkerhout/@52.2639679,4.4848082,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c5c1cd9610b4ad:0x7ae4c522051e9b0?hl=nl