“ESTHER ESTHER” “JA” “ PROBLEEM” “IK HEB EEN DONERTENT GEVONDEN DIE NIET OP KEBABREPORTERS STAAT”
(Sorry voor de capslock, maar het is natuurgetrouw).
Dit soort Whatsapp uitwisselingen heb ik dus eigenlijk weinig aan hè? Oké, het betekende dat ik gisteren wederom een zaak kon recenseren, dat is leuk. Maar de rest van de wereld (en dan kijk ik voornamelijk naar jullie, Achterhoekers) mogen ook reports inzenden! Oproep dus: stuur ons jullie eigen literaire hoogstandjes waarbij we ergens in het verhaal erachter komen of een broodje te vreten is of niet, liefst incl foto’s.
Goed, Musa’s Place. Deze zaak zit een beetje verborgen in een zijstraatje achter de Rembrandt bioscoop. Klaarblijkelijk had de uitbater eerst een zaak die op de Steenweg zat (ik vermoed Utreg Döner, maar die tent wisselt nogal vaak van eigenaar dus zeker weten doe ik het niet). De man bespaart dik drieduizend euro op zijn huur per maand, dus dan kan je het je veroorloven dat er wat minder foot traffic bij je zaak zit. Dat weet ik allemaal omdat ik die maat bij me had, die graag bij Musa’s eet. “Hij roept altijd vrolijk: ‘hey buurman!’. Ik weet nooit zeker of dat nou echt is, of dat hij het bij iedereen roept.”
Het is het eerste wat opvalt als je de zaak binnenwandelt (naast dat het een godvergeten sauna is); Musa is een hele amicale man. Onmiddellijk begint hij zelf over de temperatuur in de zaak: “Wat een sauna hè, jongens? Ach ach ach.” We bestellen twee broodjes döner, waarbij ik me later realiseer dat hij zowel kip als kalf verkoopt, terwijl ik niet gespecificeerd heb wat ik wil. Spannend.
“Hier eten of meenemen?” Het voelt alsof het ten minste 50 graden binnen de zaak is, dus lachend roep ik: “hier, maar alleen als we buiten mogen zitten.” “Oké, dan pak ik het wel in voor meenemen, dat is makkelijker!” roept Musa. Hij vraagt of we een kleine of een grote tafel willen en sleept persoonlijk één van de tafels uit zijn zaak mee naar buiten.
Binnen no time krijgen mijn maat en ik onze broodjes. Kalf. Yes. Een Turks brood van flink formaat, een shitload aan run of the mill eiervlees, ijsbergsla, komkommer, tomaat en naar mijn inziens teveel witte ui. Ernaast staan de flessen knoflooksaus en sambal, toe te dienen naar eigen smaak.
De verdeling is goed. Het vlees is prima en veelvuldig aanwezig. Het groenvoer is vers en knapperig. De knoflooksaus is wat lafjes, de sambal juist weer niet. In totaal is het gewoon een flinke knaller en voor Utrechtse maatstaven erg goed.
We lopen terug naar binnen en mijn maat zegt dat hij wil betalen. Hij rekent voor ons beide af. Musa stoot me aan en roept: “Wat een gentleman hè? Een echte gentleman.” Voor vier euro per broodje zijn we klaar en wandelen we voldaan richting een terras om internationale bierdag te vieren.
Musa’s: 3,5 schaap.
https://www.google.nl/maps/place/Jacobskerkhof,+3511+Utrecht/@52.0948506,5.1156653,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c66f43959658f7:0x6a6a64c255904f79?hl=nl
0 reacties tot nu toe ↓
Er zijn nog geen reacties op dit artikel.
Reageer