KEBABREPORTERS

helemaal niet verkeerd

Toen Bert eenmaal los ging met zn hadj naar Berlijn zakte de moed me in de schoenen.
Hoe kan je daar nou overheen? Hoe kan je zo’n concept nou toppen?
Het antwoord: niet.
Dus stapte ik zondag met mn vriendin door de Kinkerstraat te Amsterdam omdat ik daar laatst een onontdekte toko tegenkwam die ik al de hele week wilde hitten.
Ik moet toch zeggen dat het me moeite koste…je WEET dat het bijna altijd gaat tegenvallen. Zeker met die foto’s van Bert zn feestmaaltijden op mn netvlies gefikt.
Waarom zijn ze toch zoveel beter over de grens? Verdomme, wat strrrrrrrrrontirritant!
We aten toentertijd een twinburger bij een eetgelegenheid aan de Overtoom, er zaten truffelpatatten bij, allemaal goed en wel..toen we de Jan Pieter Heijestraat doorwandelden zag ik ineens een Karmez-bord voor een deur staan. Ah, kebab! Even op de to do-list zetten!
Dit is overigens net om de hoek van de Dönerland, die in Amsterdam redelijk hoog scoort.
Nu, enkele weken later, was het tijd voor mn bezoek. De zon scheen waardoor het net zomer leek en het zo’n typische slenterdag kon worden.
Op nummer 84 zit ‘Lissabon’. Niet een naam waar je kebabalarm van afgaat moet ik zeggen.
Binnengelopen bleek een vrouw hard aan de arbeid ergens achterin, ik zag deegmachines en een vitrine vol lekker uitziend, mediterraans, knabbelwerk.
Ik bestelde mn broodje waar ik drie euro voor aftikte.
“Alles erop?”
“Wat is ‘alles’?”
“Sla, tomaat, knoflook en sambal”
“Geen ui?”
“Nee”
“Oké, cool”
Je zou denken dat je ‘m al voelt aankomen eh?
Nee dus.
Ik baalde al half en dacht aan moffenkebab in vleeszakken van brood, kilo’s lamsvlees en stapels extra’s, maar toen bleek de kebabmevrouw niet helemaal achterlijk.
Misschien heeft ze opgelet, misschien heeft ze duitse roots, misschien doet ze gewoon aan klantenbinding of wellicht is ze gewoonweg cool genoeg om een redelijk productje te leveren. Wie zal het zeggen? Ik niet.
Ze schaafde vlees van de rol, wat ik al helemaal niet verwachtte, verdeelde alles op professionele wijze door een laag vlees te toppen met groen en saus, daar weer wat vlees overheen, wat groen en wat saus, weer wat vlees en weer wat saus.
Met de verdeling zit het dus wel snor hier.
Enkele minuten later toen we onze weg vervolgden door het zonnige Amsterdam bleek het eigenlijk helemaal niet zo tegen te vallen!
Waren het de lang geleden bestelde maar nooit ontvangen zonnestralen die mn beoordelingsvermogen offline hadden gezet?
Was het mn fijne gezelschap dat zelfs stront naar marsepein zou laten smaken?
Nee, het was gewoon een redelijk kundig gemaakt broodje döner kebab!
Geen broodje om een moord voor te doen, geen broodje dat we ‘Duits’ zouden kunnen noemen, maar gewoon; een lekker broodje kebab dat je voor drie euro kan krijgen bij Lissabon in de JP Heijestraat, op nummer 84.

https://www.google.nl/maps/place/Jan+Pieter+Heijestraat+84,+1053+GS+Amsterdam/@52.3640046,4.8631717,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c5e20bb87ec6a1:0xcf29455dbfce03c9?hl=nl