KEBABREPORTERS

Met de amsterdamse grachten dichtgevroren is er voor kapiteins zoals ik weinig te werken. Gelukkig is er dan nog de playstation waarop je onbeperkt GTA en Bomberman Hardball kan spelen tijdens het bierdrinken, iets wat steeds vroeger begint. Zo vroeg mevrouw Kebab vanochtend of ik het normaal vond om om half negen al zo’n kouwe kletser open te trekken, en ja, als je er toch nog zit vind ik dat verre van vreemd. Daar slaap je immers lekker op en het was al bijna bedtijd. Dat geplaystation kan namelijk best nachtenlang duren.

Nu is het zo dat als we in Almere aan de playstation zijn er kebab gevroten wordt in het uiters homo-onvriendelijke Amoon in Almere Buiten. Je kan er namelijk gewoon met je lamme harses op het toilet in slaap vallen zonder je druk te hoeven maken of iemand zijn shoarmarol even bevochtigt op de plek waar de kebab normaal gesproken naar binnen schuift danwel diezelfde sis kebab gebruikt om het verlaten van de kebab te vergemakkelijken bij de ontvangende partij. Vanaf het trieste industrieterreintje waar ik resideer, wat an sich al reden genoeg is om de hele dag bier te drinken, ondernemen we echter telkenmale een queeste om verschillende kebabhutten te overvallen waarbij we toch vaak uitkomen bij die doner company met al die kantooreikels en turkse pizzahomo’s bij het Amstelstation omdat die nu eenmaal het dichtste bij is.

Omdat ik die kebabbers bij het Amstelstation nu eigenlijk wel goed zat ben en het mij een goed idee leek om mijn bleke autistenkop eens bloot te stellen aan wat frisse buitenlucht besloot ik een wandelingetje te maken door de Rijnstraat en de Van Woustraat alwaar het werkelijk barst van de kebabbers. Met name in de Van Woustraat. En daar, lieve kebabvrienden, vond ik ook een kebabtoko die nog niet eerder werd gerecenseerd! Lavina.

De queeste naar niet-gerecenseerde kebabhutten valt niet mee. Steeds vaker wordt je als reporter gedwongen tot ver buiten de stadsgrenzen waarna blijkt dat er gewoon twee supergoeie tenten in de Ferdinand Bolstraat zitten die nog niet eerder waren gerecenseerd. Iets wat heel vervelend is omdat ik voorheen daar om de hoek in de Daniel Stalpertstraat woonde en deze kansen dus aan mij voorbij heb laten gaan. Maar goed, Lavina.

Kebabbers staan niet bekend om hun kwaliteiten wanneer het neerkomt op de kennis van de taal van het gastland. Het is waarschijnlijk ook daarom dat zij buitengewoon vaak gebruik maken van het welbekende fotomenu welke we ook wel eens tegenkomen op de gevel en welke over het algemeen weinig positiefs voorspelt. Nu is Lavina niet alleen overdadig voorzien van het gevelfotomenu, de rest van de hut is geel waardoor het direct opvalt. Tevens staat er een lichtbak met daarop “bakkerij” en aanverwante zaken waaronder ook de magische woorden, doner kebab.

De combinatie van een niet-gerecenseerde tent in combinatie met de magische woorden werkten op mij als blauw licht op een vlieg en het duurde dan ook niet lang voordat ik binnenstap. Ik kan nog net een fotootje maken van de buitenkant. “Goedenmiddag kebabboer,” zeg ik. “Goedenmiddag meneer, welkom,” zegt de kebabboer. Kijk, dat is een mooi begin. Niet alleen goedemiddag, niet een onverstaanbare korantekst waarin ik een verwensing naar mijn hoofd krijg in combinatie met een camouflerende glimlach, en niet dat uberplatte hoi boerman maar een welkom. Dat hoor je niet vaak!

Ik bestudeer het menu wat binnen opgeschreven staat. Kip valt mij als eerste op en kort heb ik spijt dat ik ben binnengestapt. Heel kort want daarna zie ik lam staan. Een snelle blik op de rol, eentje, is hoopvol. Dit lijkt tenminste niet de standaard rol eiervlees. Een doner lam alstublieft.

Lavina heeft een interessant interieur waarbij met name de routing voor de medewerkers opvalt. Er is een balie waarin pides, turkse pizza’s en baklava liggen. Achterin de kebabtent is een verhoging waar je eventueel kunt zitten om te eten en direct naast de deur is een pizza-oven. Heel onhandig als de hut volstaat want de oven wordt gescheiden van de balie waarachter de kebabber staat door de ruimte waar binnenkort grote hoeveelheden kebabliefhebbers zullen staan. Het doorgeven van de broodjes kan dus in de toekomst problemen op gaan leveren.

Aangezien ik op dat bewuste moment de enige klant in de zaak was, wat mij er niet geruster op maakte, was dit nu geen probleem. De kebabber pakte een broodje, liep om de balie heen en mikte het broodje in de oven. “Ik heb heel goeie vlees,” zegt hij vervolgens. Leuk, denk ik nog, maar laat die beslissing maar over aan kebabreporters kebabboer. Wilt u alles erop? Vraagt de kebabboer vervolgens. “Ja,” antwoord ik, “maar geen feta alstublieft want ik heb een hekel aan Fransen.”
De kebabber laat het broodje een tijdje in de oven liggen en neemt het vervolgens mee terug naar de balie alwaar hij het ondersaust, sla toevoegt, vlees uit de bekende warmhoudbak neemt, wat lijkt te bevestigen dat ik het zoveelste matige broodje ga wegmalen, een salade van komkommer- en tomatenblokjes toevoegt, saust, vlees toevoegt, wat salade toevoegt en het geheel in het welbekende papiertje aanbiedt. “Daar staan de servetjes meneer, eet u smakelijk!” Ik reken drie eurootjes af en snel mij naar buiten de hoek om en een kritische blik op dit broodje te werpen.

Kijk, vlees uit de warmhoudbak wordt altijd een beetje zompig, dat is klote, maar dit vlees is heel goed geroosterd en dat maakt een hoop goed. Ik vreet namelijk regelmatig vlees wat als als enige hittebron de aansteker van de rokende kebabboer op vijf meter afstand heeft gezien met als triest dieptepunt die smerige toko in Purmereind van de wereld. De verdeling is heel goed gedaan, ook van de saus. De hoeveelheid is prima. Deze kebabboer is geen kiloknallert maar de hoeveelheid vlees is prima en tot op het einde aanwezig. Op deze manier hoef je ook niet vallende brokken vlees te ontwijken als je een hap neemt tijdens het sjokken, wel zo prettig.

Over happen gesproken, bij elke hap krijg ik een smaak in mijn mond die ik niet veel meemaak. Komt dat omdat ik alleen maar kutkebab vreet of is dit echt lamsvlees? Beide, denk ik… En dat voor drie eurootjes. De enige soort van minpuntjes zijn eigenlijk de sauzen. De knoflook is wit and that’s it en de sambal is net zo scherp als water uit de kraan. Maar goed, de smaak van dit vlees hoeft dan ook niet gecamoufleerd te worden. Vandaar waarschijnlijk ook dat er hier niet zwaar gecustomized wordt, de nadruk ligt op de kwaliteit van het vlees, iets wat de beste kebbaboer zelf ook al benadrukte.

Dit broodje was niet goed, het was heel goed. En morgen ga ik weer. Worden er nog schapen gegeven? Ik zeg een mooie vier! Lavina zit aan het begin van de Van Woustraat naast Exotica.

https://www.google.nl/maps/place/Bakkerij+Eethuis+Lavina/@52.3566402,4.8996774,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c60991f6d3d477:0x3ab9090ee8261a7f?hl=nl