Al enige tijd leef ik op rantsoen. Eindeloze groentetuinen heb ik leeg gemalen. Gelukkig staat het dieet ook bijproducten als de speklap en de dode koe toe. Ik moet me alleen zeer beperkten in de hoeveelheid koolhydraten, dus het broodje in “broodje kebab” is “of limit”.
Nu heeft het resultaat, inmiddels ben ik 7 tot 20 broodjes afgevallen (afhankelijk de rekeneenheid: ideaal gewicht of standaard retail gewicht van het broodje).
Vandaag ging het echter mis. Eerst was ik de Avenue de Louise afgewandeld, op weg naar mijn werk. Tussen het andere werk door moest ik even naar de vrienden van de EU. Taxi heen, OV terug, althans, dat was de bedoeling. Het terug ging goed tot het begin van de Avenue de Louise. Een man met alarm geel jack stapte in de tram en riep iets in het Frans. Voor ik het vertaald had waren de Walen om mij heen de tram uit gesprint en wierpen zij zich op alle beschikbare taxi’s in de wijde omgeving. Toen ik had vertaald dat er een veiligheidsprobleem was, kon ik kiezen uit een half uur wachten op alternatief vervoer of andermaal de Avenue de Louise aflopen. Licht gefrustreerd koos ik voor het laatste.
Terug bij de vergadering was iedereen zeer tevreden. Die hele efficiënte juffrouw van de catering had alles toch maar keurig opgeruimd. Lunchloos en medium gefrustreerd dook ik weer op de stukken. Het ging een half uur goed en jawel, brandalarm. Spurtje naar beneden en buiten, met jas en laptop, er wordt niets achtergelaten!
Daar werd ik chagrijnig aangekeken door de bezoekers van de sportschool op de eerste verdieping. Die hadden de jas, en vele andere kledingsstukken binnen laten liggen. Na een 20 minuten blauwbekken (zij dan) konden we weer naar boven. “De lift zetten we straks weer aan”, riep de conciërge. Nu drong het pas goed door dat we vergaderde op de 8e etage…
Aan het eind van de vergadering riep een Deense collega “ah frisse lucht”. Solidair maar hongerig en behoorlijk gefrustreerd pakte ik voor de derde keer de Avenue.
De limit was nu bereikt, fuck diet, kebab! Mijn hotel ligt dicht bij de Naamse Poort, en volgens een kebab rapport was dat bovenop Kebab 2000. Hongerig liep ik de Naamsestraat af. Mooi geen kebabber in sight. Inmiddels was ik in de fase dat ik overwoog te gaan voor wafel met frites. Alleen de gedachte dat is bij het Centraal Station mensen met kebab had gezien hield me van deze culinaire wanhoopsdaad af.
Uiteindelijk belande ik net achter het station op de Kaasmarkt, de favoriete Brusselse straat van onze zusterorganisatie de Gyros reportes. Een stuk of vijf van deze Griekse uitbaters op enkele tientallen meters van elkaar.
Er tussenin, op Rue Marché aux Fromage 17 zit Resto-Snack Jasmina. Bij de deur stond, zoals bij veel Brusselse restaurants, een aansmoezenier. Zo’n man die je krachtig naar binnen probeert te trekken.
Door zijn uiterlijk, dat duidde op jaren boksen en vrij worstelen (met name de grote, eens rechte, neus), liet ik mij snel overtuigen dat een plek achter een gelamineerde tafel op een plastic stoel de ideale plaats was om bij te komen van een overmaat aan frustratie en lichaamsbeweging.
Na het uitgebreid bestuderen van de kaart ga ik voor halal Kebbah. Mijn Frans is slecht, het lijkt me het meest op kebab. De bestelling leveren duurt even, dus tijd goed om me heen te kijken. Allereerst is er één allochtoon in de zaak, verder zijn er uitsluitend Belgen van (Noord) Afrikaanse afkomst. Het zijn er nogal wat, en dat is altijd een goed teken. De plek waar het eigen volk eet heeft een streepje voor. Boven de bar, de sausspuiten en de prachtige vleeschrollen is de prachtige koperen bovenkant van een enorme bierketel gemonteerd. Alles ziet er verder schoon en erg Oosters uit.
De Kebbah blijkt te bestaan uit een laagje sla (waar ik verder nog steeds geen vertand van heb) en tomaten. Daarop liggen vier krokant gefrituurde keutels. Een knoflook yoghurtsaus, even vers als sla, maakt de maaltijd kompleet. De Kebbah keutels zijn gevuld met mager lamsgehakt met ui en kruiden. Pittig, maar niet opdringerig scherp, draagt het bij aan het perfecte vlees. Voor € 5 prima voedsel, al is het niet overdreven veel.
De bediening blijft vriendelijk en correct. Volgende keer ga ik voor een broodje vlees (€ 4), maar alleen omdat dat beter bij onze site past. Mijn eind oordeel: niks kebbah! Keblekker!
Als ik weer bovenop de heuvel bij mijn hotel ben zoek ik nog even het verslag van kebab 2000 op. Mijn conclusie is dat ik nauwkeuriger moet lezen. Daarom voor jullie de link
https://www.google.nl/maps/place/Kaasmarkt+17,+1000+Brussel,+Belgi%C3%AB/@50.8456455,4.3530474,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c3c47f2426a895:0xb5d3832de15a64da?hl=nl
6 reacties tot nu toe ↓
1 Delicatesther // jan 20, 2011 at 22:41
Wat heb je het toch altijd maar moeilijk hè? XD
2 Bob Kepap // jan 21, 2011 at 07:06
Maar aan het eind van de regenboog is kebab… en een weegschaal…
Zou er trouwens ook ruimte zijn voor de site Shoarma Leaks?
3 peter sheep // jan 21, 2011 at 09:47
Mooie verhaal. apart voedsel…
4 Delicatesther // jan 21, 2011 at 09:53
Bij de term Shoarma Leaks denk ik al gauw aan de vetstroom die uit mijn kebab op Dour kwam zetten..
5 bert // jan 21, 2011 at 19:40
KABAAAAAAHHHHH…
6 Shuka Brussel // jun 24, 2011 at 21:44
[…] in Rue De Stassart kom sla ik links af. Eerder heb ik uitgelegd dat je dan lang kunt lopen voor je scoort. Na een paar jaar deze weg gepakt te hebben liep ik met een collega mee die voorstelde rechtsaf te […]
Reageer