Ik had laatst honger en voelde me verschrikkelijk lui, dus ik surfde naar Just Eat. Nou wil het zo zijn dat hun voedseldatabank wordt ingevuld door de eigenaren van de restaurants. Die mensen zijn vaak te dom om te poepen, dus als je döner kebab wil, blijkt het nogal te helpen als je onder de categorie ‘shoarma’ zoekt. Ze begrijpen blijkbaar wel dat ze het product massaal moeten verkopen, maar mentaal zitten ze nog in de jaren negentig waarbij iedereen alleen maar shoarma bliefte.
Enfin, ik zoeken op ‘shoarma’, en inderdaad: een reeks aan tenten die ook kebab verkopen schieten als paddestoelen uit de grond. Mijn oog viel op Istanblue. Grappig blauw logootje en uitgebreide keuze uit Turkse maaltijden. Ik had echt honger, en geen zin om de volgende dag te koken, dus ik bestelde groot broodje döner kalf á €5,80 en een traditioneel turks gemaakt thuisgerecht (ze gebruiken zelf geen hoofdletter, dan zal ik dat zelf ook maar nalaten). Ook bestelde ik tot mijn verbazing een turks efes biertje. Met een overwegend Islamitische populatie schatte ik niet in dat ze bier zelf zouden brouwen, maar blijkbaar wel.
Het was nog maar vier uur, maar ik had knetterveel honger, dus ik bestelde maar vast. Om mezelf nog een beetje te teisteren liet ik het dan wel om 18:00 bezorgen, je blijft Nederlander.
Om 18:30 kwam de bezorger eindelijk aankakken. Ik kreeg een grote plastic zak met het eten en een apart zakje waar het biertje in zat, zodat die nog koud was. Netjes.
Toen ik de zak open maakte kon ik maar één conclusie trekken: het zadel van de scooter van de bezorger was kapot en hij had mijn eten gebruikt als vervangend onderdeel. De knoflook en sambal zat overal en de doos was stevig ingedeukt. Gelukkig zat er van beide sauzen nog genoeg in het bakje om over mijn broodje heen te gieten.
Het brood was zacht en onsmakelijk. Om de snelle kijker te bedoezelen stonden er nog deukjes in die grillstrepen moesten voorstellen, maar ik ben immers geen snelle kijker. De lappen vlees waren net zo achterlijk lang als destijds in Eindhoven. Het konijnengedeelte was standaard: sla, komkommer, tomaat. De sauzen waren ook standaard. Het bier was zoetig. Ik kan me voorstellen dat het bij velen in de smaak zal vallen, maar het was niet helemaal mijn ding.
Het traditionele turks gemaakte thuisgerecht, daarentegen, was heerlijk. Rijst, rundvlees, aardappelen, paprika, iets waarvan ik vermoed dat het okra was, paddestoelen, en een beetje groen om het af te maken. Ook bij deze maaltijd zat nog zo’n witte bol, maar na die weg te flikkeren kon ik uitermate genieten van dit gerecht.
Mits je bereid bent even te wachten, een flinke voorraad keukenpapier voor de zooi in huis haalt, en geen kebab gaat bestellen kan ik Istanblue wel aanraden. Persoonlijk denk ik dat ik het maar laat.
https://www.google.nl/maps/place/Doornburglaan+4,+3554+EP+Utrecht/@52.1134423,5.089151,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c66f08756151bd:0xd3b99c0dc0a23911?hl=nl
5 reacties tot nu toe ↓
1 Vriendin Nummer B // jul 18, 2013 at 09:25
Het blijft een risico, bestelkebab.
2 Tedje Agga // jul 18, 2013 at 10:02
Was het al ramadan toen je dit bestelde? Ik wacht nog ff een paar weekies iig.
3 Delicatesther // jul 18, 2013 at 10:03
Nee, is alweer een week of twee, drie terug.
4 marloes // jul 18, 2013 at 12:42
Ik zit nu al een paar minuten nasr die foto te kijken, maar het lijkt gewoon niet op een broodje kebab. Meer een paar stukjes gescheurd leer ofzo. Misschien toch het zadel van de scooter
5 Delicatesther // jul 18, 2013 at 13:26
Hahahaha ja, inderdaad.
Reageer