KEBABREPORTERS

Maandagmorgen, half zeven. Fluitende vogels, kraaiende hanen en te veel last van een lichamelijk kwaaltje om te gaan werken. Rust is er nodig! Helaas ook iets te wakker om weer verder te slapen. Krantje dan maar. Ik lees over de halve hel op aarde, ik lees over langzaam smeltende kerncentrales. Ik lees er makkelijk overheen, vreemd hoe snel er een soort van gewenning optreed met betrekking tot dit soort berichten. Nou ligt Japan ook niet echt om de hoek, dat scheelt. Leukere dingen lezen dan maar. En leukere dingen om te lezen zijn er. Bas is immers in Berlijn geweest, en heeft daar over geschreven. Resultaat : maandagmorgen iets over zeven en Jan heeft een onbeheersbare trek in kebab. En bedankt Bas.

Aangezien Haarlem nog steeds niet die nooit slapende wereldstad is die het zou moeten zijn zat er niets anders op dan geduldig afwachten. Afwachten tot het een nooit slapende wereldstad is leek me iets te lang gaan duren, maar wachten tot de eerste kebabsnijders aan de slag gingen moest haalbaar zijn. Dacht ik positief. Maar dat viel me zwaar, mijn aandacht werd ook telkens naar de foto’s van Mustafa’s karretje getrokken. Had je nou echt niet even tot vanmiddag kunnen wachten met dat verhaal posten Bas? Zo rond 11 uur was ik dus niet meer te houden, zoals een klein kind op de morgen van 5 december. Op zoek naar kebab dus.

Het plan was een tent van Peter Schaap in te pikken, had hij maar eerder moeten zijn met het bezoeken ervan. Maar die vlieger ging mooi niet op, dicht. Was te verwachten natuurlijk. Wachten tot de boel open gaat? Nee. Kebab, nu. Doorrijden, op hoop van zegen, naar een van de laatste tenten in Haarlem die nog niet op deze site staat. En die was open, godzijdank. Er draaide een spit, en het was niet eens kip. Het was ook nog lang niet gaar genoeg voor consumptie zo te zien, maar dat rekende ik vooral mezelf aan. En Bas. Het was gewoon nog te vroeg. Ze hanteren prijzen waar je  thuis mee kunt komen, 3 euro voor een groot broodje, 2 voor een kleine.

Vlees kwam uit een bakje, helaas, en ging op een goed broodje (deze zaak is voornamelijk bakkerij, dus dan zit het wel goed met de deegwaren). Broodje met vlees werd de oven in geschoven. Ook een manier ja. Na de ovenbehandeling werd er wat sla, ui en tomaat aan toegevoegd. En sambal en knoflooksaus, natuurlijk. Eindelijk, tijd om te eten!

Broodje was dus gewoon goed, zoals gelukkig wel vaker bij bakkerijen. De hoeveelheid vlees was een beetje karig, en niet al te warm. De knoflooksaus was niet te proeven, de sambal smaakte wel erg goed. En zout. Maar wel goed. En niet standaard. Op de verdeling was ook weinig aan te merken. Bij de laatste happen meende ik een vleugje komijn te bespeuren, wat mij nieuwsgierig heeft gemaakt. Was dit gewoon een verdwaald smaakje? Hoort het bij het vlees? Komijn kan mij zeer bekoren, dus misschien maar eens op een later tijdstip deze tent bezoeken, en kijken of het bij vers afgesneden vlees ook te proeven is. In mijn ogen zou dat een pluspunt zijn. Al met al geen hoogstandje van Mustafa zijn hand, maar ook zeker geen slecht broodje. Zeker niet voor 3 euro. Het betere standaard broodje dus, al zouden wat extra’s dit broodje nog meer af maken. En ik had toch maar mooi op een maandagochtend, voor 12 uur, mijn kebabontbijt gehad. Ik heb ze erger meegemaakt, die maandagen.

Deze tent, hier :

https://www.google.nl/maps/place/Floris+van+Adrichemlaan+80,+2035+VD+Haarlem/@52.3643004,4.6579251,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c5e5f8386d9f11:0xdaeb56d767352654