KEBABREPORTERS

Ongeveer 20 statussen op Facebook wisten mij vanmorgen te vertellen dat het zonnig was, en lente. Ik vond het maar koud, maar moest ze gelijk geven : het zonnetje scheen inderdaad volop. Leek mij een uitgelezen moment om maar weer eens de toerist uit te gaan hangen. Zeker na het verhaal van Bob Kepap. Aangezien verschil er moet zijn waren mijn reismogelijkheden helaas beperkt tot Noord Holland. Maakt niet uit, ook daar heb je genoeg mooie plekjes. Maar ik besloot naar Volendam af te reizen.

Woordenboek gepakt, om te kijken wat nou toch die biezen zijn die ik ging pakken. Nou ja, niets dat ik niet kon missen op deze reis. Zonder biezen maar met een volle tank begon ik mijn reis. Lekker stukje rijden, al werden er naarmate ik Volendam naderde steeds meer PVV borden en posters zichtbaar. Dit verbaasde me eigenlijk niets, aangezien ik nu toch wel richting Hollands Holland ging. Wat natuurlijk niet zo heel handig is als je voor kebab komt, zoals ik. Zou onze Turkse medemens al getolereerd worden hier?

Natuurlijk eerst een beetje rond gereden, haventje hier, dijkje daar. De radio was overgenomen door paling fm, dat een vreemde indoctrinerende werking had. Kijk, trek in paling en vis heb ik meestal wel, dus dat was het niet. Maar ik voelde mijn haat jegens Yolanthe nog meer groeien. Ik begon me af te vragen of ik bij thuiskomst nog wel spullen zou hebben. “Spreien, kandelaars, servetten, handdoeken, zijden bloemen, kaasschaven, kerstballen, noem het maar op. Alles is weg.” Schoot het door mijn hoofd, uitgesproken door mijn moeder, ergens in een tv programma, wat vreemd is, want noch mijn moeder noch ik zijn daar bekend genoeg voor. Verder dacht ik aan een drie dubbele voornaam, Jaap Jan Jaap. Zodat ik voortaan als 3 J’s Beton door het leven kon gaan. Of een nieuwe achternaam, Smit leek me wel wat. Oh nee, dit gaat fout, vervloekt Volendam! Snel op zoek naar kebab, beide beentjes weer op de grond. Maar zoals verwacht zijn ze hier meer van de gezonde Hollandse hap; ben 7 snackbarretjes tegen gekomen, tegen 1 dichte kebabshop. En een excuusbuitenlander, die pizza, shoarma en kebab verkocht, maar ook die was dicht. Over de hoeveelheid vis die hier te krijgen is zal ik maar niet beginnen.

Groot voordeel van Volendam is dat als je even niet oplet je alweer in Edam zit. Niet dat dat nou echt een hele verbetering is, maar hier was een zaak open die kebab leek te verkopen. Mooi. Na 3 rondjes krappe binnenstad, of nou ja, dorp, gereden te hebben kon ik eindelijk mijn auto kwijt. Vol verwachting stapte ik binnen. Nette zaak, meer snackbar dan kebabtoko, maakt niet uit. Zag er leuk uit, met van die mooie plastic tafellakens. Maakt ook niet uit, die dingen lust ik toch niet, en zelden eet ik mijn broodje ter plekke. En waarempel : er stond kebab op het menu. De rolhouder en standaard oven (met pannetje) zagen er werkloos uit, en dat bleven ze ook. Zowel de kebab (uit een plastic tas) en het broodje gingen op de grillplaat. Iet wat verloren stond ik in de grote zaak. Er werd Arabische ehh, nou ja, geen muziek gedraaid. Het leek meer op het vrijdagmiddag gebed. Of het ging over dode geiten. Weinig kans dat het de Arabische vertaling van kebabreporters was, de beste man leek zich niet echt om kebab te bekommeren. Zou ik ook doen daar, om die stomme Nederlanders uit je zaak te weren. Na een minuut werd ik al knetter gek van het gebrabbel.

Broodje en kebab dus op de grillplaat. Meneer de uitbater ging heel druk een stukje sla fijn snijden, en daar bleef het bij. En hij ging mijn broodje plat proberen te duwen. En nog verder. En nog verder. Tot het fijne bolletje niets anders meer was dan een zeer plat geheel. Dat de kebab kip was zag ik vrijwel direct, iets dat mijn smaakpapillen me later konden bevestigen. WAAROM?! De fijngesneden sla ging er als eerst in, en toen de royale berg kip. Dat was het. Bakje rode (shoarma?) saus en bakje knoflooksaus kwamen bij de bestelling in de tas te zitten.

Eenmaal in de auto was het broodje alweer zompig, mede door de vette kip. Blijkbaar eet ik net zo onhandig als Delicathester, want bij de eerste happen en de poging om de sauzen vanuit de bakjes op het onderhand zeer platte broodje te krijgen viel er aardig wat uit. Al bleef er nog genoeg in het broodje zitten om van te genieten, voor zover mogelijk met kip. Tot de laatste happen, meer vlees op het folie, en een restje brood met groenvoer. Kip was niet bijzonder, behalve dan de hoeveelheid. Broodje had dus nooit zo plat hoeven te zijn, laat dat! Misschien hoort het bij deze dorpen, want waar ik ook kwam, voor wat dan ook, overal spraken de blikken iets uit van : “JIJ!!! HOORT! HIER! NIET!!!!” Misschien dat de plaatselijke bevolking wel een goed broodje krijgt, en dat het hele dorp, of de twee dorpen, zich massaal keren tegen alles wat niet van daar is. Ik weet het niet. Maar goed, zo heet de tent, zit in deze straat in Edam, en je betaald 4 euro. Hoppa! Op naar de stembus, kijken of er ook een partij voor de paling is.

https://www.google.nl/maps/place/Hoogstraat,+1135+Edam/@52.5118916,5.0493379,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c60380e6f3b431:0xb8beef62ec8dbd8a?hl=nl