Een verslag door Vriendin Nummer B
Een stukje cabaret van Acda en De Munnik begint als volgt: “Ik loop op een ochtend door Amsterdam-Oost. Waarom doet er niet toe. Het was nog heel vroeg en ik was pas half aangekleed, want ik was me net helemaal te pletter geschrokken. Waarvan doet er effe niet toe.. Ze was in elk geval een stuk sterker dan ik. En ik kén Amsterdam-Oost helemaal niet. Waarom doet er helemáál niet toe.. Maargoed, ik stond in Amsterdam-Oost, ik had honger, ik zie een bakkerij en ik loop naar binnen.”
Nu zou dit, met wat aanpassingen, ook het begin van mijn stuk kunnen zijn. Nu ben ik sinds vandaag fan van Amsterdam-Oost, simpelweg omdat ik mij met mijn waanzinnig multiculturele achtergrond enorm op mijn gemak voel tussen de Turkse bakkertjes, Indonesische eethuisjes en de “HEEEEY DUSHIII! HOE HEET JE DANNN!” roepende Surinamers. Maargoed, ik dwaal af. Het voorgenoemde stukje zou het begin van mijn verhaal kunnen zijn en the hell with it, dat wordt het ook gewoon.
Ik loop dus op een middag door Amsterdam-Oost. Waarom doet er niet toe, maar het was voor mijn scriptie. Ik was wel degelijk aangekleed, dat dan weer wel, maar ik kén Amsterdam-Oost helemaal niet. Waarom doet er trouwens echt niet toe, maar het is omdat ik er gewoon nooit moet zijn, behalve dus die middag. Ik stond dus in Amsterdam-Oost, ik had honger, ik zie een bakkerij en ik loop naar binnen.
De bakkerij van mijn keuze heet Ekmek Teknesi en is, jawel, een onvervalste Turkse bakker inclusief twee spitten. Bij de balie bestel ik een broodje kalfsdöner. “Ik heb geen kalf” zo vertelt de vriendelijke Turk achter de balie mij. “Kip of lam.”
Even leek de wereld stil te staan. Hoorde ik het goed? Zei deze man mij nu dat hij dood schaap heeft? Kebab zoals kebab is bedoeld? Na een seconde verwoed geknipper weet ik “Doe maar lam, alsjeblieft” uit te brengen en reikt hij achter zich om uit de oven een knapperig broodje te pakken dat eruit ziet als een soort knapperig Turks kaiserbroodje met sesamzaadjes. “Met alles?” “Met alles.”
De man, waarvan ik gemakshalve aanneem dat hij Ekmek is, opent het broodje en spuit er knoflooksaus en sambal op. Daarna reikt hij in een bak gemengd gras wat er zelfgemaakt uitziet. Ik detecteer stukjes tomaat, komkommer, wortel en ijsbergsla. Als volgende diept hij uit de au bain marie een flinke hoeveelheid van mijn lamsvlees op en eindigt met nog eens knoflooksaus en sambal. “Opeten of meenemen?” “Doe maar opeten.” Ekmek knikt, en reikt me het broodje aan, vergezeld van een servetje.
“Dat is dan twee vijftig.” Voor de tweede keer in amper drie minuten krijg ik bijna een hartaanval en ik staar mijn Turkse vriend dommig aan. “Twee vijftig!” zegt hij nog eens, tikkend op een geel A4tje dat tegen de vitrine zit geplakt. Verdomd, hij heeft gelijk! ‘Lamsdöner, 2,50’. staat erop in één of ander walgelijk, niet nader te noemen lettertype. Met trillende vingertjes van nauwelijks verholen vreugde diep het schamele bedragje op uit mijn portemonnee en gris het broodje uit zijn hand, voordat ‘ie zich bedenkt.
Op een holletje overbrug ik de twee meter van balie naar tafeltje, waaraan zich al twee kale, enigzins neonazistisch aandoende wandelende tattoos bevinden. Ze doen zich tegoed aan een turkse pizza. Mijn hart maakt een sprongetje bij dit mooie voorbeeld van het welslagen van de multiculturele samenleving en ik ga zitten en diep mijn telefoon op om een foto van mijn broodje te maken.
Kak, batterij leeg.
Niks aan te doen, ik diep een buurtkrantje op uit mijn tas en krabbel mijn bevindingen achterop, onder het toeziend oog van mijn kale tafelgenoten.
Nu is lam een vleessoort met een sterke smaak waar je van moet houden. Persoonlijk ben ik er dol op, maar al bij de eerste hap doet het vlees me heel sterk aan iets anders denken. Visioenen van Thanksgiving vieringen bij de Noord-Amerikaanse ex-schoonfamilie dringen zich op. Ik tuur wat verbaast naar mijn broodje en neem nog een hap, en nog één. Ik ontkom er toch echt niet aan, wat Ekmek lam noemt smaakt toch verdomd ernstig naar onvervalst kalkoenvlees. Dat was teleurstelling nummer één. Naarmate mijn broodje vordert moet ik concluderen dat de knoflooksaus volledig wegvalt, ik proef er echt niks van. Teleurstelling twee. De sambal daarentegen is dan weer erg pittig, wat ik kan waarderen. Het groenvoer is vers en knapperig en het broodje perfect geroosterd.
Als ik na een paar minuten mijn servetje in een afvalbak flikker voel ik me toch een beetje genept. Het zonnetje schijnt en ik heb kebab gegeten, maar toch, toch.
Kalkoen als lam verkopen, het kan gewoon niet. Sorry Ekmek, je bent vast heel aardig, maar meer dan twee schapen kan ik hier niet aan vuil maken.
Bakkerij Ekmek Teknesi
Beukenweg
Amsterdam-Oost
https://www.google.nl/maps/place/Beukenweg,+Amsterdam/@52.3568932,4.9182609,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c6099d6e565d37:0xa590cc13e93dcf90?hl=nl
23 reacties tot nu toe ↓
1 Delicatesther // mei 11, 2011 at 16:39
Prachtig verhaal weer. Geef haar knoppen!
2 Jan Beton // mei 11, 2011 at 16:41
Mee eens. En snel een beetje!
3 Bas // mei 11, 2011 at 16:56
kijk, je krijgt bijna nergens lam…en het is naar mijn weten ook niet begonnen met alleen maar lam, kijk rond en het concept döner kan vis, kip of kut zijn, zolang het beest maar draait/heeft gedraaid….
Met zo’n prijs moet je verwachten dat het kip of een andere, goedkope soort vlees is, anders kan Ekmek morgen zn zaak opdoeken.
Hoe was de rest van je 5 mei trouwens? ik hoorde dat je gelachen hebt…hahahaaaa!!!
4 Vriendin nummer B // mei 11, 2011 at 17:01
Het was best gezellig geloof ik, ik weet er niet bijster veel meer van..
Anyway, ik weet het, voor die prijs moet je ook niet denken dat je lam krijgt. Maar ik erger me er gewoon aan. Noem het gewoon kalkoen, het interesseert het gros van de mensen toch niet wat het is, dus waarom liegen?
5 Rob // mei 11, 2011 at 17:30
Surinamers die op zijn Antiliaans ‘dushi’ roepen? Reporter Jan Beton is loepzuiver roomblank neem ik aan?
6 Jan Beton // mei 11, 2011 at 17:33
Ja, ik wel. Maar als je de moeite nam te lezen zou je hebben kunnen zien dat dit niet mijn verslag is. En geloof me, vriendin nummer B. heeft een heel ander kleurtje.
7 Rob // mei 11, 2011 at 17:41
oh er stond “Dood schaap van Ekmek
11 mei 2011 door Jan Beton” en ik heb toch echt helemaal tot tenminste de twee alinea gelezen waar ““HEEEEY DUSHIII! HOE HEET JE DANNN!” roepende Surinamers.” staat. Maar goed, anywaytjes,blijft een leuk stukje hoor
8 Jan Beton // mei 11, 2011 at 17:51
Dat zeker. U is vergeven.
9 Vriendin nummer B // mei 11, 2011 at 17:53
Ik ben gewoon zo niet rasgeoriënteerd dat ik Antillianen en Surinamers niet uit elkaar kan houden. Noem het desinteresse.
10 Rob // mei 11, 2011 at 18:10
Taal is onderdeel van cultuur schat, net als dat het eten van bepaalde gerechten onderdeel van cultuur is. Taal is niet een eigenschap van een ras. Nu je het zegt. Als er 1 land is waar alle rassen van de wereld door elkaar gemixt zijn dan is dat Suriname wel. Lekker eten daar ook. En tegenwoordig ook veel Turken die de casinos runnen. Dus. Ik bedenk me net, heb het zelf niet gezien maar wel gehoord: House of Shoarma aan de Tourtonnelaan in Paramaribo moet ook maar snel op deze site beoordeelt worden vind ik.
11 Delicatesther // mei 11, 2011 at 18:22
Rob, ik weet niet wie je bent, maar ik vind je nu al een geweldige toevoeging aan de site. Blijf vooral commentaar leveren!
12 heydoe // mei 11, 2011 at 20:21
Je hebt twee soorten lam van geit en schaap.
Eerlijk jong geslacht smaken ze vrij neutraal, de meeste kebab wordt gemixed met vogel vlees niet koosjer wel halal.
13 Rob // mei 11, 2011 at 22:43
Eh geit? een lam is toch per definitie een schaap(je) … geit is hel wat anders. Proef je ook meteen. Ik zie zelden geit en erg vaak lam. Indiers hebben soms geit (‘mutton’ curry)
14 Tedje Agga // mei 12, 2011 at 07:42
@ Rob: En als er 1 land is waar nog veel meer culturen door elkaar leven, dan is dat Nederland wel. Anti’s die surinaamse worden gebruiken, mocro’s die ‘ey mattie’ zeggen en koelies die ’tazzzz’ zeggen is allemaal onderdeel van de Nederlandse straatcultuur….alles kan en alles mag op het gebied van taal hierzo. Dus ik geloof je wel hoor Vriendin Nummer B, het waren gewoon surinamers die ‘eyyyy dushi’ riepen, BAM! daar doen we niet moeilijk over.
Jammer trouwens dat je genept bent met je lamsvlees, wel leuk stukje om te lezen weer.
15 herman // mei 12, 2011 at 08:19
ekmek betekent ‘brood’.
16 bob kepap // mei 12, 2011 at 10:14
@ Rob: niks lever vaker commentaar: gewoon recenties schrijven.
@ Vriendin Nr B: Een goede reporter laat zich niet belazeren. Dus scherpe analyse & prachtig verhaal. Dat dan weer wel
17 Bert // mei 12, 2011 at 10:28
Ja leuk verhaal… Wel erg jammer dat de foto mist..
18 Bilnaad&Co // mei 12, 2011 at 14:37
Foto’s zou leuk zijn..
19 Vriendin nummer B // mei 12, 2011 at 14:43
@Herman Ok. Ekmek betekent brood. Dan ga ik ervan uit dat de kebbaber in kwestie niet zo heette. Vergeef me mijn gebrek aan passieve vaardigheid in het Turks.
@Bert & Bilnaad Tja, als de batterij niet leeg was geweest hadden er foto’s bij gezeten. Mea culpa enzo, volgende keer beter ja.
20 Bert // mei 12, 2011 at 18:17
even gestreetviewed
21 Jan Beton // mei 12, 2011 at 19:07
Grappig, ik weet door de foto dus wel gelijk welke tent het is :)
22 Wouter // mei 12, 2011 at 22:43
Ik moest lachen om het plaatje.
23 Vriendin nummer B // mei 13, 2011 at 13:03
Hahaha! bedankt Bert :)
Reageer