KEBABREPORTERS

Eens in de zoveel tijd kom ik in de Achterhoek. Een land waar je op je klompen kan lopen zonder raar aangekeken te worden, waar høken en verbrekken heul geweun is en waar je kan kiezen uit twee soorten bier: Grolsch uit een pijpje en Grolsch uit een beugelfles.
Tot nu toe had ik er nooit een kebabber gevonden, maar zo dicht bij de Duitse grens moeten er toch mogelijkheden zijn.
Nu moet je voor de aardigheid eens proberen om kebab op zijn Achterhoeks uit te spreken. Dat klinkt volstrekt toxisch. Dus de keus “Wie et’n fritn & worstn en doet mien oak maor ‘n pils van d’n tap” “Wekke?” “Die vant vat mé beugelbier, en nimt oe dr ook ene” is een aardige opsomming van het lokale taalgebruik en voelt in zijn omgeving heel veilig. Geen oord voor het betere fastfood dus.
Keiharde intellegence leveren me uiteindelijk wat straatnamen met potentie op.

En zo eindig ik in de straat die de Karpoeniestraat en de Waterstraat verbindt: De korte Karpoeniestraat.
Wie ooit in Doetichem komt kan ik deze straten aanraden. Vijftig meter van centrum van Doetichem, dus 75 meter van de andere kant van het centrum van de stad. Met in de straat breiwinkel “het Zwarte Schaap”, drie tweedehands winkels, en een grote parkeerplaats, die je in staat stelt de Doetinchem experience in een kwartier te doen en dan veilig weg te komen.
Ik kies voor een keten, Dönerix, gelegen op de hoek van Water- en de Korte Karpoeniestraat. (Als is het rapport van Bas had gezien was het de buurman geworden, die mag nu een week wachten)
Om de autochtonen te laten wennen aan de naam van de Kebab hebben ze een menu met een 20 tal kebabvarianten.
Ik ga voor de kebab speciaal. Da’s €3,95 & €1,50 voor de Ayran, dus samen exact €5. Waarschijnlijk is de kebabber bang dat iemand een zwarte cross in de zaak begint als er geen heel bedrag uit komt, of hij is nu al geïntimideerd door mijn camera.
Het broodje is een oer standaard broodje. Da’s mooi, want de volgende stap is een groot broodje, en meestal is dat “groot” de inleiding om een normaal broodje in de vorm van een dikke éénhaps cracker te verkopen. De speciaal zit tot mijn verdriet niet in de vorm van een meegesnipperde frikadel, maar, ook niet verkeerd, in de vorm van kaas.
Dit gaat opmerkelijk. Er wordt een plakje kaas in het broodje gesmolten, wat een goede basis is voor een perfect verdeling.
“Kalf of Lam?”. De beide rollen staan, gelijk de oud Hollandse molens, in de rust stand. Ik denk “Kapoen-Nie”, maar laat het maar, voor je het weet begint men te verbrekken. (De kebabber en de stamgast zien er niet uit als høken materiaal).
Ik kies voor het kalf (lijm). Uit een bakje wordt een hoeveelheid vlees los getrokken. De vervolgvragen worden beantwoord met “alles” en “knoflook en sambal”.
De matig verse sla en een blik vol andere groenten (augurk, kool, komkommer, tomaat, ui en “dat spul”) verdwijnen in het broodje, en wordt afgerond met wat blokjes feta naast de smeltkaas.
Ik eet het geheel in de zaak. Prettige stoelen in een schone omgeving.
Het oordeel: Totaal is helemaal ok, al zie ik liever verse sla en een draaiende rol. In vergelijking met andere ketens en de prijs meegewogen is Dönerix in Doetinchem zeker niet verkeerd.
De foto ziet het broodje er half gevuld uit, en met wat een “Dan gaot wie hellemaal los” had er meer in gekund, maar in werkelijkheid viel het mee.

https://www.google.nl/maps/place/Korte+Kapoeniestraat,+7001+CA+Doetinchem/@51.9653182,6.2871911,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c784cc80b9b5cd:0x46f951ceb7440ddd?hl=nl