KEBABREPORTERS

Verslag door Kebaboom

Ditmaal rolden de biljartballen in Düsseldorf, en opnieuw had ik ruim de tijd voor een broodje. In de omgeving van de Carlsplatz wemelt het van de Döner en Kebabtentjes, klassiek probleem is dan: welke te kiezen. Ik had enig fortuin: twee kebabzaken met een cafetaria-uiterlijk waren uitgestorven, en een kebabkraam op de markt had het opvallend druk. Dat heeft uiteraard geen bewijswaarde, zelfs amper statistische relevantie, maar er is toch Toegenomen Waarschijnlijkheid die kan worden toegeschreven aan Local Knowledge. En daar moet je gebruik van maken, in het buutenlâand.

De marktkraam dus. Niks mis met het broodje, niks mis met het vlees. Daarna gingen er twee dingen fout. 1) Ik was afgeleid, en ongevraagd werd mijn broodje volgestopt met alle ingrediënten uit de slabakken (klinkt als een werkwoord, is het ook). Goed bedoeld, maar fout. 2) Een royale kwak yoghurtsaus hing al dreigend boven mijn lunch, maar net voor de zwaartekracht er vat op kreeg wist ik de aandacht van de aardige Ebru of Cikdem of Bahar te trekken. Nein danke, Ich will gerne… en ik deed een poging te wijzen op een van de andere sauzen. Maar die waren er niet. Het was yoghurt of yoghurt. Of geen saus.
“Jongedame, alhoewel ik een ruimere keuze in sauzen – en een keuze überhaupt qua salade – bijzonder zou hebben geapprecieerd, wekt de geur van het gekruide vlees mijn eetlust in zodanige mate op, dat ik hier niet kan vertrekken met een ontevreden grimas op mijn gezicht en een protesterend geknor in mijn maag. I wil u daarom bij deze graag mijn 3 euro overhandigen, in de hoop dat u een gezond percentage daarvan zult besteden aan de broodnodige diversificatie van uw overigens smakelijke aanbod” , zei ik in mijn beste Turks.
(mijn Duits is niet sterk, en je moet wat).

https://www.google.nl/maps/place/Carlspl.,+40213+D%C3%BCsseldorf,+Duitsland/@51.2237418,6.7736694,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47b8ca1798998955:0x3e8f4a11d33383cc?hl=nl