Noem het beestje bij de naam. Een bijdrage van Wil.
Berlijn de stad van Kebab, de Muur, vage techno feestjes en creatieve buitenhobby’s heeft buiten dat alles om ook een hele mooie eetcultuur.
Door het grote aantal alternatievelingen, krakers en ruimdenkers die deze stad aantrek is er ook een groot aanbod ontstaan aan vegetarische restaurants en eetstandjes.
Vanuit mijn oogpunt als chef zeer interessant omdat het vlees en vis vrije eten nog steeds niet echt up is.
Vaak zijn vegetarische gerechten droog, saai, flauw, smaakloos en bereid met een groot gebrek aan creativiteit.
Als ik dan een leuk ogende zaak tegenkom Als Voner Vega Kebab wil ik de uitdaging wel aangaan en een vega Donner bestellen.
De zaak oogt als een klassieke kebabzaak met in het midden een grote gril met “kebab”
De vertrouwde Turk achter de toonbank is ingeruild voor een krakers meisje met dreadlocks en als bonus ligt er een hond in de hoek van de zaak te slapen.
Na dit alles binnen 2 seconden in mij te hebben opgenomen besluit ik gewoon door te zetten en dapper een broodje kebab met tahini saus te bestellen.
Na een paar minuten bakken, toasten, sla hakken en sausen krijg ik m’n broodje keurig verpakt als in elke gemiddelde andere zaak.
Ik bestel er nog 2 Bio Cola flesjes bij, geef de hond een aai, om vervolgens als een gek terug naar m’n hostel te gaan, om daar zo snel mogelijk het paketje uit te pakken.
Trom geroffel klonk in mijn oren, ik sloot mijn ogen, flitsen van het dreadlock meisje, de hond en de looks van de zaak schoten door mij heen.
Ik was nerveus, dit was nieuw! en zo natuurlijk als deze kebab bereid was zo onnatuurlijke voelde ik mij voor de eerste hap.
Zou het echt smaken? Lijkt het op andere kebabs? Had dat meisje haar handen wel gewassen? Het zweet brak mij uit.
Ik was er klaar voor, nam een grote hap waar sla, kebab, brood en saus in vertegenwoordigd waren en liet mijn smaakpapillen werken.
Helaas waren mijn smaakpapillen en mijn gedachten het al heel snel eens met elkaar dat dit niet iets is was wat ik wou, ik had spijt.
De “kebab” was kurkdroog zonder smaak, het deed mij denken aan gebakken bruinbrood, de saus was te dun en had ook geen kracht om de rest van het hele broodje te verrijken met smaak.
Het brood was OK en de sla was heel veel van hetzelfde en zeer saai.
Ik was wel teleurgesteld ik had graag het gevoel gehad van ” kut het is hun wel gelukt” maar helaas het mocht niet zo zijn.
Ik moet zeggen het is ook wel de schuld van de vegetarische handel zelf, als je voor alle vlees en vis vervangers dezelfde naam geeft als het origineel dan ga je het ook vergelijken.
Vegetarische kip lijkt niet op kip, is geen kip, zal ook nooit kip worden, noem het kruidige soja stukjes en het verhaal is anders.
Zo is het ook met deze kebab, je noemt het kebab, het ziet er uit als kebab dus het zal wel kebab zijn en daar zit nou net de grote fout.
Noem het beestje bij de naam vegetariërs zijn altijd bezig met eerlijk en goed voedsel, verwerk dit dan ook in de benaming en voorkom teleurstelling.
Kortom, voor mij niet voor herhaling vatbaar, 4 deuren verder is het beter vertoeven.
Ze hebben een Facebook pagina, mocht je dat echt willen.
https://www.google.nl/maps/place/Boxhagener+Str.+56,+10245+Berlin,+Duitsland/@52.5067031,13.4687284,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47a84ef6cc17686b:0xd4ed32a06ce45dfe
3 reacties tot nu toe ↓
1 bas // dec 11, 2013 at 17:09
Hahahaha, ballsy
2 Tedje Agga // dec 11, 2013 at 17:43
Hahah respect voor deze heldendaad, ik zou in nog geen 10.000 jaar vegetarische kebab eten, zeker niet in het kebabmekka, Berlijn.
En dan die gore dreadlockcrust die met dr ongewassen zaadklauwen je vreten klaar maakt….fuck no.
Bom op deze zaak aub.
3 Fred // dec 11, 2013 at 17:58
Hahaha wil ,goed bezig :)
Reageer