KEBABREPORTERS

Uit de kebab rapporten blijkt dat mijn kinderen alle drie naar mij wijzen, als het gaat om de vraag waar de kebab appreciatie vandaan komt. Effe voor de duidelijkheid: bij ons thuis beginnen alle namen met een B. Mijn zonen zijn dus Ben en Bertus, mijn schoondochters mevrouw Brak en mevrouw Bert. Alleen bij onze dochter ging de familie in de aanval: ze moest worden vernoemd. Die heet dus naar haar moeder: Deli C.A. Tester.

Dit even als binnenkomer, dit verhaal gaat natuurlijk over kebab.

Na 10 dagen Baltische landen en 10 dagen visch wil je wel eens wat anders. Nu ben ik een oldschool Kebab eter, dus erg vaak zie je me niet bij de Erven Döner. Voor iedereen die pas deze eeuw kebab heeft ontdekt even een toelichting. De ideale kebab maak je door een lamskadaver aan een spit te rijgen. Met goede kruiden en de rest maak je dan een broodje kebab waar mensen voor omlopen. Daardoor kan je het gegrilde kadaver zo snel verkopen, dat onzinnige fratsen als een bain marie achterwege kunnen blijven. Ook komt er geen sambal op de Döner. Sambal is een uitstekend product, maar Indonesisch. Een oldschool kebab heeft scherpe knoflook en ui, en eventueel een pepertje. De kebab anno 2010 in Nederland is te vaak een met vleeslijm bijeengehouden klont schaapvleesmoes, die door enge elektrische dunschillers wordt afgeschraapt tot half doorzichtige laagjes vleesvervanger die tussen een overmaat aan gras worden gegooid. (Hoewel sommigen lang kunnen schrijven over de soorten en de schoonheid van plantenresten op hun brood, blijft het gras voor mij). Kortom, oldschool is echt gegrild vlees dat met een lang en scherp mes vakkundig van het kadaver is gefileerd en daarna met liefde op een broodje tussen gras, knoflooksaus en ui is aangebracht. Een echte kebabber vraagt ook niet wat je wilt. Hij serveert een totaalproduct waarbij het gras en het broodje de vleessmaak ondersteunen om tot de definitieve volle smaak te komen. Zodra je je tijdens het eten moet afvragen of er vleesresten in de sla zijn gekomen haak ik af, zeker als sambal dan ook nog als smaak-afleidingsmanoeuvre is gebruikt.

Wie schetst mijn geluk toen, na alle gemarineerde haring, in Vilnius het woord Kebab, in groen en goud ons oog trof. Binnen waren echte vleesrollen en meerdere Kebabbers werkten zich in het zweet om voldoende snel de broodjes en schotels af te leveren bij de Litouwse bevolking. Zoals het hoort stond de bevolking buiten in de rij om het lekkers te bemachtigen.

Ook Mevrouw Bob (voor de kinderen Ma C.A.) zag het helemaal zitten. Echt kadaver, vakbekwaam gespietst en vakkundig gegrild. Alles werd keurig af- en in stukken gesneden. Het menu bood meerdere mogelijkheden: Kofta, Kebab met Friet, Italiaanse broodjes. Wij gingen, vanwege dit rapport, voor het broodje Döner, voor alle zekerheid de grote variant. Het broodje was een recht op-en-neer Turks broodje, wat smakelijk werd afgebakken. Naast een zeer goede hoeveelheid eerlijk vlees, keurig op smaak gebracht met de juiste hoeveelheid gras werden twee sausen toegevoegd: knoflooksaus en een soort Turkse yoghurtsaus. Mevrouw Bob, die van groenten weet, maakte een analyse van het gras: gewone- en rode ui, verse sla en tomaat, komkommer en witte kool. Dit alles zonder kleurstoffen of conserveringsmiddelen. Geen vragen, gewoon een goed en eerlijk product.

De kritische punten: met wat fantasie was er best meer vulling in het broodje te frommelen geweest. Aan de andere kant, het vulde genoeg. De stapeling van de vulling is niet helemaal volgens het ideaalmodel. Eerst vlees, dan saus, dan gras en dan weer saus; het kan beter. Toch gebeurde het vullen met zoveel vakmanschap dat je niet het gevoel hebt als een konijn te beginnen en als wolf te eindigen. Voor dit geheel rekenden we 14 liva af in de duurste straat van Vilnius. Da’s nog geen €2,03 per broodje en dus een koopje.

De vraag is: doen we dit weer? Het antwoord is nee. Voor 2 liva meer levert deze kebabber ook kebab in een rol. Daarbij wordt bespaard op de hoeveelheid meel, en je krijgt meer gegrild lam. Een absolute aanrader is deze tent in ieder geval! Voor recent bekeerden: je kan ook vragen naar een spicy variant, maar ze zijn nog zo oldschool dat ze dat niet uit zichzelf aanbieden.

Pilies Gatve 14

Vilnius

Litouwen