KEBABREPORTERS

Leden van de Staten-Generaal,

Nederlanders zijn steeds in staat de diverse kebabtoko’s in ons land te vinden. Tijdens de crisis van de afgelopen jaren hebben we die kracht opnieuw gezien. We bleven gewoon kebab eten. De economie is weer aan het groeien. Laat ons hopen dat dit meer kebabzaken gaat opleveren, alsmede meer extra’s op de kebab.

Bij al deze redenen om de toekomst positief en met vertrouwen tegemoet te zien, is er geen aanleiding om achterover te leunen. Al deed ik dat eerlijk gezegd wel een beetje. Maar als onze koning zo postief is wil ik ook best wel weer eens een broodje testen.

Ik liep binnen bij Bakkerij Simit Paleis Baran. Daar op de hoek van de De Clerqstraat en de Da Costakade. Alwaar ik in de kleine zaak direct aangestaard werd door een portret van Willie en Max. In een gouden lijst. Maar heee : Het is dan ook prinsjesdag. Gelukkig werd er met de kleine beurs rekening gehouden, die drie euro die ik voor dit broodje moest betalen kan mijn koopkracht nog wel aan.

Het broodje ging de grote oven in, en het spit ging aan. Een mooie gestapelde rol begon weldra heerlijke geuren door de winkel te verspreiden. De aanblik van vers geroosterd vlees in combinatie met de geur deed me al snel watertanden.

De bakken sla waren simpel maar vers. Sla, tomaat en een ui met kruiden mengsel. Het zag er goed uit. De regering draagt daaraan bij door de kwaliteit en toegankelijkheid van voorzieningen zeker te stellen. Nou bedankt regering, tof van jullie!

Helaas bleek het broodje de goede vooruitzichten niet helemaal te kunnen dragen, het begon scheuren in de fundatie van deze samenleving, ehh, dit broodje te vertonen. Wat het eten zonder knoeien bemoeilijkte. Het vlees was zoals het al rook, erg fijn. De sla was zoals eerder al opgemerkt vers en goed. Omdat de hand bij sommige mensen toch nog op de knip rust bleek er op sambal bespaart te zijn, het broodje was net zo pittig als de troonrede.

Met de knoflooksaus was iets raars aan de hand. Buiten het feit dat het hier een gele saus betrof smaakte het ook vooral als een soort frietsaus. Zoetig, met een kleine hint naar knoflook. Als deze knoflooksaus de troonrede was dan was het de versie die in het Jeugdjournaal zou komen. Toegankelijk, simpel, voor iedereen te begrijpen. Maar dat is niet wat ik wou. Ik wil een knoflooksaus voor experts, alsof de meest saaie NRC journalist het uitlegt. Knoflook gaat goed samen met een broodje kebab, deze saus net niet. Het was niet vies, maar het was een beetje alsof dit broodje het instapmodel betrof, voor mensen die nog niet helemaal aan echte broodjes kebab gewend zijn. Niet pittig, zoetige saus. Dit lust echt iedereen. En dat voor maar drie euro.

Zo blijft Nederland een land dat iedereen broodjes kebab biedt. Daaraan werken de Kebabreporters samen met u. U mag zich gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen en vooral lekkere broodjes kebab.

https://www.google.nl/maps/place/De+Clercqstraat+30,+1052+Amsterdam/@52.3712516,4.8714806,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x47c609df1048c865:0x845b835e9c0a14c?hl=nl